در تمامی مقالات فردی به عنوان نویسنده مسؤول معرفی می‌شود. ترکیب "نویسندۀ مسؤول" این ایده را به ذهن متبادر می‌کند که این نویسنده، مسؤول محتوای مقاله است و سایر نویسندگان مبرا از مسؤولیت! از آنجا که این ترکیب ترجمۀ "Corresponding author" است شاید اشکال در ترجمۀ فارسی آن باشد؟ در این نوشته در پی پاسخ به این پرسش هستیم که آیا "نویسنده مسؤول" ترجمه مناسبی هست یا نه؟ با مراجعه به فرهنگ لغات در زبان ا...

در این مقاله به بررسی و تطبیق آثار مصطفی لطفی منفلوطی، شاعر و نویسندۀ مبارز و برجستۀ مصری با آثار جلال آل احمد، با تکیه بر نظریۀ پسا استعماری (روشنفکری و غرب زدگی) پرداخته شد؛ نیز به مقوله هایی مانند: دیدگاه های این دو نویسنده در مورد زن، هجوم غرب به زنان جامعۀ مصری و ایرانی، تحت شعاع قرار گرفتن حجاب و عفاف، تهاجم غرب به روستاهای این دو کشور و علت لامذهبی و دین گریزی جوانان مصری و ایرانی و بی ق...

از جمله نظریاتی که در باب تأثیرپذیری آثار ادبی ارائه شده است، نظریۀ بدخوانی خلاق هارولد بلوم است که در این نظریه به نوعی دیالکتیک ستیزه‌جویانه و ادیپی مابین مؤلف پیشاهنگ و مؤلف پیرو اشاره شده است و از تلاش‌های مؤلف دیرآمده برای رهایی از اضطراب تأثیرپذیری تحت عنوان بدخوانی خلاق نام برده شده است. از آنجا که خوانش اثر پیشاهنگ، افق انتظاری مشخص را برای خواننده ترسیم کرده است، تغییر این افق توسط نوی...

زمان و ادراک دو مسأله مهم ویرجنیا ولف در بسیاری از داستان های بلند و کوتاه او هستند. ولف به عنوان یک نویسندۀ مدرنیست، هماره تلاش می کند در نوشته هـایـش تا راه حلی برای مرگ و جاودانگی، ظاهر و واقعیت و کثرت و وحدت پـیـدا کـنـد. به نظر نویسندۀ ایـن این مقاله، او با برگزیدن شیوۀ ادراک شهودی و زمانمند در این کار موفق می شود. از دیدگاه او ادراک درست زمانمند است، اما او مانند برگسون زمان را به زمان بی...

نوشتار پیش رو حاوی انتقاداتی بر دیدگاه­های منطقی، معرفت­شناختی و هستی شناختی مندرج در کتاب بن­لایه­های شناخت و بویژه حاوی اشکالاتی بر تفسیر این کتاب از نقد عقل محض کانت است. نویسندۀ بن لایه­ها ... تلاش کرده است بر پایۀ حضوری دانستن علم به امور حسی یا فراحسی، به این نتیجه­گیری­ها بپردازد: ماهیت علم تصور است؛ همۀ احکام تحلیلی پسین هستند؛ غیر از ضرورت، جهت دیگری برای قضایا (مانند: امکان، فعلیت و د...

روایت ذهنی یکی از شیوه‎های رایج روایت در داستان مدرنیستی است که نویسندۀ آن، شخصیّت را در کانون داستان قرار می‎دهد و تمام داستان را، به مثابۀ عرضه‎گاه مستقیم جریان ذهن و اندیشۀ شخصیّت - در مرحلۀ پیش از گفتار، یا در مرحلۀ گفتار - می‎نویسد. چنین رویکردی به روایت، طبیعتاً، نظام زیبایی‎شناختی و معرفت‎شناختی نوینی را ایجاب می‎کند و نویسندۀ روایت ذهنی برای دست‎یابی به آن نظام، هم‌زمان، پنج مؤلّفة «زمان» «...

ظهیرالدین نیشابوری، نویسندۀ سلجوقنامه، و محمدبن‎علی‎بن‎سلیمان راوندی، نویسندۀ راحۀ‎الصدور و آیۀ‎السرور، دو مورّخ فارسی‎نویس متعلق به دورۀ سلجوقی‎اند که بین آثار این دو شباهت‎ها و تفاوت‎هایی دیده‎می‎شود. این پژوهش در صدد است تا با روش تطبیقی و تحلیلی، به بررسی تاریخ‎نگری و تاریخ‎نگاری این دو مورّخ پرداخته و دریابد: آیا نسخه‎برداری راوندی از سلجوقنامۀ نیشابوری فقط انتقال داده‎های تاریخی است یا تاری...