بازآفرینی شهری در بافت های فراموش شده . رویکردی برای توسعه درونزای شهری است و درحقیقت بکارگیری توان های بالقوه و بالفعل موجود.در برنامه ریزی های شهری، تلاش در جهت ایجاد تعادل در نحوه توزیع کیفی و کمی جمعیت، هماهنگی میان بنیا ن های زندگی اجتماعی و گریز از فقر شهری و در نهایت استفاده از مشارکت و پویش اجتماعی مردم است. اما تجارب داخلی نشان می دهند،بهسازی، نوسازی، بازسازی، توانمندسازی و بازآفرینی ش...

یکی از زمینه های ناپایداری توسعه ی شهری به ویژه در کشور های در حال توسعه، گونه ای از سکونت با مشکلات حاد با عنوان حاشیه نشینی بوده است . این نوع از سکونت در حال گسترش نیازمند اتخاذ تدابیر ویژه برای ساماندهی وضعیت کنونی و جلوگیری از گسترش آن در آینده می باشد. در طی دهه های گذشته رویکردهای گوناگونی جهت ساماندهی مناطق حاشیه نشین اتخاذ شده است که بیشتر آنها به بعد کالبدی مناطق بیش از سایر ابعاد توج...

«بازآفرینی فرهنگ- مبنا» را می‌توان اصلی‌ترین رویکرد بازآفرینی شهری در دو دهه اخیر دانست. کاربست فرهنگ در جایگاهی راهبردی، و با هدف دستیابی به سازوکاری اقتصادی و پررونق که می‌تواند متضمّن اهداف توسعه‌ای باشد و چهره ای فرهنگ‌گرا برای شهرها ترسیم کند، روّیه‌ای است که در چارچوب بازآفرینی شهرها به آن اهمیت فراوانی داده شده است. بازآفرینی فرهنگ مبنا، با طرح مفاهیم پایه ای مانند استفاده از حوزه‌های نوآو...

مدیریت یکپارچه در بازآفرینی شهری پایدار بافت‌های فرسوده بر استفاده از ظرفیت نهادهای موجود تأکید می‌کند و بسترهای نهادی میان کنشگران را به‌منظور ایجاد سازمان تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی پایدار مهیا می‌کند. اصلاح ابعاد رویه‌ای مدیریت شهری به‌عنوان بسترهای نهادی و مبتنی بر تعامل میان کنشگران مختلف مبتنی بر نقش، وظایف و عملکرد آن‌ها می‌تواند زمینة تحقق مدیریت یکپارچه در بازآفرینی شهری پایدار را فراهم ک...

تحول بازآفرینی شهری، داستان تعامل و گاه تضاد اولویت های اقتصادی و فرهنگی بوده و این موضوع دربسترتغییر پارادایم ها و الگوهای حاکم برنظام های سیاسی-اقتصادی و تحولات اجتماعی رخ داده است. نقش فرهنگ دربازآفرینی شهری نسبت به دیگر عوامل تغییر معناداری داشته است؛ چنانچه در دهه های اخیر تاکیدات فرهنگی اصلی ترین رویکرد در بازآفرینی شهری شده است. دراین میان نظریه شهرخلاق که در چارچوب تحولات اجتماعی-اقتصاد...

مهاجرت، تفاوت، جابجایی دائمی و رشد سریع جمعیت در تهران مانع از شکل­گیری روابط اجتماعی در محلات آن شده است. این در حالی است که کنش­های متقابل اجتماعی می­توانند به عنوان یکی از مؤلفه­های سازنده سرمایه اجتماعی شهر، نقش مهمی در بازآفرینی شهری به مثابه رویکردی مداخله­گر در مرمت شهری تلقی گردند. موضوع بازآفرینی شهری با توجه به ماهیت و راهبرد­های آن می­تواند تنها پاسخ مناسب پیش­ ِروی برنامه­ریزان شهری ...

بافت های فرسوده شهری که بخش اعظمی از مساحت کشور را به خود اختصاص داده اند (حدود 65 هزار هکتار)، طی تحولات دوران شهرنشینی و گسترش شتاب آلود آن طی دهه های میانی قرن حاضر دچار بی مکانی و بی زمانی گشته و در احاطه بافت های جدید شهری نتوانسته اند نیازهای روز شهروندان را تأمین نمایند. از سوی دیگر، طرح ها و برنامه های تهیه شده برای احیای این بافت ها نیز به دلیل آنکه در چارچوب رهیافت های عقلانی _ جامع ب...

دلبستگی مکانی به عنوان یکی از مفاهیم مطرح شده در حوزه روانشناسی محیطی اشاره به روابط و پیوندهای احساسی میان مردم و مکان‌ها دارد. شناسایی نقش این پیوندهای احساسی در موفقیت و شکست پروژه‌های بازآفرینی شهری، در سال‌های اخیر توجه صاحب نظران این حوزه را در جهان، بویژه در انگلستان و هلند، به موضوع دلبستگی مکانی برانگیخته است. گسست روابط مردم- مکان به عنوان یکی از دلایل اصلی ترک بافت‌های شهری کهن زمینه...

     بازآفرینی شهری با محوریت گردشگری به عنوان رویکردی متأخر در دو دهه اخیر، جهت حفاظت و صیانت از بافت­های ارزشمند تاریخی مطرح بوده است. این پژوهش به روش توصیفی - تحلیلی با هدف شناسایی تأثیر گردشگری شهری بر بازآفرینی بافت­های تاریخی از دیدگاه ساکنین محلی تدوین شده است، و ابزار گردآوری اطلاعات از طریق مطالعات کتابخانه­ای و پرسشنامه بوده است. حجم نمونه 400 نفر از ساکنین محلی و به منظور تحلیل داده...

چکیده ندارد.