علی احمد باکثیر (1910-1969م) نویسنده¬ی معاصر یمنی الاصل از جمله ادیبانی است که آثار متعددی در قالب شعر، روایت و نمایشنامه به رشته-ی تحریر درآورده است. مهمترین ویژگی آثار وی جنبه¬ی دینی، اسلامی و تاریخی آنها است. نمایشنامه¬ی «من فوق سبع سماوات» از جمله نمایشنامه¬های تاریخی اسلامی باکثیر است که متشکل از هفت نمایشنامه است. نویسنده در هر کدام از این نمایشنامه¬ها یک موقعیت انسانی را مورد توجه قرار د...

توفیق الحکیم نمایشنامه نویس معاصر مصری می باشد که به عنوان پدر نمایشنامه نویسی عرب شناخته شده است.نمایشنامه های وی افزون بر اینکه از ژرف ترین مضامین انسانی برخوردار است، در قالب زیبایی نیز نوشته شده است.توفیق در نمایشنامه هایش با بهره گیری از عناصری مانند گفت و گو، اسطوره طنز، اقتباس از داستان های قرآنی و آوردن نثری موزون و روان کوشش کرده است تا نمایشنامه های خود را به شکلی دلنشین و جذاب ارائه ...

نمایشنامه‏ی علمی رویکردی نو در عرصه‏ی نمایشنامه نویسی است که ریشه در آثار دراماتیک گذشته دارد. نگرش علمی به درام با توجه به رشد فناوری در قرن بیستم، متکی بر نظریه‏های علمی و دستاوردهای بشر در عرصه‏ی علم و صنعت است. بیشترین نمود علم در هنر را می توان در آثار پست مدرن جستجو کرد که در آن‏ها علم دست مایه ای است برای خلق اثر هنری. تام استوپارد، نمایشنامه نویس معاصر بریتانیایی، در میان دیگر نمایشنامه...

در این مقاله پرسش بر سر شکل­‌های مواجهه -آگاهانه یا ناآگاهانه- کاراکتر ایرانی از «خود» و «دیگری» در نمایشنامه جعفرخان از فرنگ برگشته نوشته حسن مقدم است. «خود» و «دیگری» استعاره و اشاره­‌ای به مهم­ترین سوژۀ ادبیات مدرنِ ایرانی است. این نسبت، متضمن یک رابطه است. رابطه­‌ای که فضایی ایجاد می­‌کند تا فرم­‌های اجتماعی و ارتباطی هر بار در قالب شخصیت­‌های اجتماعی و انواع مواجهه‌­هایشان –«خود» و «دیگری»-...

نمایشنامه، هنری از هنرهای جدید است که در اروپا به ظهور رسید و از آنجا به کشورهای عربی منتقل گردید و به دست نمایشنامه نویسان ماهر و برجسته پیشرفت نمود. این هنر دلکش از بخشهای متعددی تشکیل شده و به دو نوع تراژدی و کمدی تقسیم می گردد. سعدالله ونّوس، نمایشنامه نویس اهل سوریه، از پیشگامان نمایشنامه نویسی معاصر به شمار می رود. وی با هماهنگ ساختن این هنر جدید و غیر بومی با ذوق و قریحه مردم عرب توانست ...

مطالعه حاضر برآنست که به بررسی آثار منتخب مارگ راونهیل شامل چند عکس بی پرده، فاوست مرده است، شکافت، و محصول، بر اساس مفاهیم انتقادی آنتونی گیدنز که با نظریه مدرنیته متاخر او ارتباط تنگاتنگ دارند بپردازد. این پژوهش در تلاش است تا مفاهیم انتقادی گیدنز همچون جهانی شدن، مخاطره، و عدم اطمینان را در چهار نمایشنامه مذکور بررسی کند. خوانشی گیدنزی از این نمایشنامه ها نشان خواهد داد که راونهیل ، به مثابه...

این مقاله قصد دارد به خاستگاه های نمایشی درام روستایی در ایران بپردازد و با مقایسة این مفهوم با درام شبانی، به دریافت تازه ای از گونه های ادبیات نمایشی جهان برسد. اکبر رادی، یکی از برجسته ترین نمایشنامه نویسان معاصر، بسیار تحت تأثیر آنتوان چخوف و سبک پرداخت های نمایشی او بوده است. دو نمایشنامة او با عناوین مرگ در پاییز (1344) و در مه بخوان (1355) کاملاً تحت تأثیر الگوهای درام روستایی چخوف، به وی...

روایت شناسی که یکی از نظریه های پرکاربرد در پژوهش های ادبی معاصر به شمار می رود با نمایشنامه به عنوان یکی از ژانرهای سه گانه ی ارسطویی ادبیّات پیوند نزدیکی دارد و از میان متون ادبی کلاسیک، ظرفیّت نمایشی قابل ملاحظه ی لیلی و مجنون، باعث جلب نظر نمایشنامه نویسان شده است. این پژوهش به تحلیل و تطبیق روایت در دو نمایشنامه ی لیلی و مجنون پری صابری در ادبیّات فارسی و مجنون لیلی احمد شوقی در ادبیّات عربی م...

توفیق الحکیم، نویسنده و ادیب معاصر مصری است که با الهام از نمایشنامه ی اروپایی و تکیه بر حفظ اصالت نمایشنامه ی عربی، سیر نمایشنامه نویسی را در مصر دگرگون می سازد. آثار او بر پایه ی تاریخ و ادبیات عامیانه ی مصر و میراث دینی و ادبی، به دور از غرب زدگی و دارای ارزش فکری و هنری می باشد. به منظور آشنایی با افکار این متفکر، ترجمه و تحلیل اثر، ضروری می نماید؛ چراکه علاوه بر افزودن یکی دیگر از آثار توف...

چکیده: هدف از این پژوهش بررسی موقعیت و جایگاه جنسیت و توصیف نقش های جنسیتی در شماری از نمایشنامه های معاصر ایرانی است. این پژوهش براساس نظریه ی کنش متقابل نمادین صورت پذیرفته است. نظریه کنش متقابل نمادین، اجتماع را محیطی پویا و نقش های اجتماعی را عوامل متغیر در نظر می گیرد؛ که در گذر زمان استحکام و ثبات پیدا می کنند. نمایشنامه های افرا، یا روز زود می گذرد اثر بهرام بیضایی، بهجت اثر محمدچرم ش...