در این پژوهش به بررسی گفتمان غالب در آثار دراماتیک هارولد پینتر و همچنین تاثیر کارکردهای این گفتمان بر عملیاتی که مخاطب جهت رسیدن به تفسیری از متن دراماتیک انجام می دهد، پرداخته شده است. برای این منظور ابتدا ویژگی های زبانِ بکار گرفته شده در متون دراماتیک در چهارچوب کاربردشناسی زبان توضیح داده شد. با مراجعه به کاربردشناسی زبان، تحلیل گفتمان و تحلیل گفتگو از مفاهیم تحلیلی آن ها برای تبیین این ویژ...

پژوهش حاضر با روشی تحلیلی-توصیفی و با بهره‌گیری از نشانه‌شناسی مکان، به تحلیل مکان و ارتباط آن با سایر عناصر نمایشی در نمایشنامه‌ی ملودی شهر بارانی نوشته‌ی اکبر رادی می‌پردازد. هدف اصلی این پژوهش یافتن مهم‌ترین مؤلفه‏‌های مکانی در نمایشنامه‌ی منتخب و طبقه‌بندی و مطالعه‌ی آن‏هاست، بررسی چگونگی تأثیر مکان در پیشبرد عناصر درام از دیگر اهداف این پژوهش است. همچنین پژوهش حاضر بر آن است با بررسی و تحل...

    در بسیاری از آثار انیمیشن و سینما نماهایی وجود دارد که دستِ کاراکتر، به تنهایی، یا بخش قابل ملاحظه‌ای از فضای فیزیکی کادر را به خود اختصاص داده است و یا سهم عمده‌ای از کنش دراماتیک پلان را در اختیار دارد. هدف از این پژوهش، بررسی کارکردهای نشانه‌شناسیِ دست در پلان‌های فیلم‌های انیمیشن است؛ تا امکاناتی که این کارکردها برای روایت داستان فراهم می‌کنند، مشخص شود. پرسش اصلی این مقاله آن است که: آیا...

چکیده پایان نامه ی حاضر ترجمه ای است از کتاب «تداخل الأجناس الأدبیه فی الروایه الأدبیه» اثر صبحه أحمد علقم. این کتاب با اشاره ای کلی به موضوع انواع ادبی و تحولات ناشی از نو شدن آن ها و نیز برخی از نظریه های ناقدان در این زمینه، آغاز شده است. سپس وارد بحث اصلی خود یعنی رمان و ارتباط محکم آن با درام شده و سعی کرده است به ریشه یابی اصطلاح رمان دراماتیک و علل شکل گیری این شیوه از رمان نویسی بپرداز...

برای ارائه تعریفی جامع از زبان دراماتیک، لازم است که عناصر و اجزای مشخص کننده نوع تئاتر مورد بررسی قرار گیرند و این مطالعه و بررسی از بدو تکوین اثر آغاز و به صحنه گذاری آن ختم می‎شود، زیرا مولف و آفریننده اثر با انتخاب یکی از شقوق تئاتر ناگزیر است برای آن صورت و شکلی خاص را در نظر بگیرد و عناصری را در آن مدخلیت دهد تا به تأثیر خاصی دست یابد به گونه ای که متن نمایشی بتواند در شرایط خاص تماشاگران...

بررسی ویژگی های دیالوگ در ریگ ودا و اوستا نشان دهنده ی گونه ای از دیالوگ به نام دیالوگ فلسفی است که مترادف عدم خشونت است . محقق معتقد است ریشه ی اولیه ی شکل گیری دیالوگ دراماتیک بر پایه ی دیالوگ فلسفی است، یعنی نوعی سیالیت و جریان معنا بین دو سوی رابطه وجود دارد که از رهگذر این ارتباط، فهم و درکی نو پدیدار می شود. این دو سویه بودن ارتباط و بیان دیدگاه ها باعث سهیم شدن در تولید اطلاعات می شود که...

تحلیلِ بازتولید پدیدۀ «مهاجرت» در ادبیات زنان، تصویرگر کشاکش انتخاب میان خود و دیگری است. دیگری­ای که گسترۀ آن فرزند، خانواده، هویت، سرزمین، تاریخ و جامعه است. محرک این نزاع -خود و دیگری- جنگ، غربت و آوارگی است، پدیده­هایی که هر یک با گسترۀ­ وسیعی از بایدها و نبایدهای تاریخی و هویتی، افراد را ملزم به انتخاب می­نماید. این پژوهش به دنبال خوانشی فمینیستی از «تجربه» یک نویسندۀ زن از «مهاجرت» است. تج...

گابریل مارسل فیلسوف‏ْ، موسیقی‌دان و نمایش‌نامه‌نویس معاصر فرانسوی است که میان آثار فلسفی و هنری او پیوند نزدیکی وجود دارد. یکی از موضوعات فلسفی مورد علاقه‌ی مارسل، خود و ارتباط آن با دیگری است. از نظر او، فرد در شرایط اجتماعی از وجود خود آگاه می‌شود. دیگران با تحسین یا نکوهش کنش فرد سبب می‌شوند تا فرد از خود آگاه شود. به بیانی، دیگری یک واسطه‌ی کمکی و موقتی است که از راه آن فرد می‌تواند تصویری م...

متون ادبی فارسی منبع مناسبی برای نمایشنامه‌نویسان و فیلمنامه‌نویسان است تا دست‌مایه اثری نمایشی شوند؛ لیکن فقدان مولفه‌ها و جنبه‌های دراماتیک در آنها موجب می‌شود یا متون درخوری به نگارش درنیایند یا کمتر مورد توجه درام‌نویسان قرار گیرند. بهرام بیضایی در این بین یک استثنا به حساب می‌آید. وی با شناخت ادبیات کهن فارسی و اشراف کامل به اسلوب تحلیل و نگارش درام، توانسته است آثار قابل تاملی خلق کند. فی...

پژوهش حاضر با تأکید بر جلوه‌های ساختاری و مضمونی تئاتر ابزورد به‌مثابۀ شکل نوینی از پردازش نمایشی، مجموعه‌ای از اصول نمایشی وام­گرفته از این تئاتر، در نمایشنامه‌های دهۀ چهل بهمن فرسی را مطالعه می­کند. یکی از این اصول، درک نوین فرسی از مقولۀ کنش دراماتیک است که به‌نوعی، عامل اصلی انتقال مفاهیم مورد نظر نویسنده به­شمار می­رود. فرسی در این روش، متأثر از تئاتر ابزورد، نقش رویدادهای بیرونی نمایش و پ...