غیاث الدین بن همام الدین معروف به «خواندمیر»، مورّخ، منشی، شاعر، و نویسندۀ عصر تیموری، نوۀ دختری «میرخواند»، مؤلف کتاب روضة الصفا، است. نامة نامی ترسّل منشیانه ای است زیبا و خواندنی با نثری آمیخته به نظم، شامل دیباچه، نُه فصل، و هر فصل شامل چندین بخش که در نسخ موجود با نام سطر و لفظ تقسیم گردید. خواندمیر این نامه ها را در چهل و شش یا چهل و هفت  سالگی، یعنی 925 یا 927 قمری، زمانی که مقیم هرات بود، ...

ترسل یا شیوه نامه‌نگاری از گونه‌های مهم ادبیات منثور است که در دوره صفوی شکوه و رونقی تازه می یابد و آثار متعددی هم در این باره تألیف شده است. از این میان، نامه نامی اثر خواندمیر متوفی قرن دهم، دارای اهمیت والایی است و با این حال در بین متون سبک منشیانه کمتر به آن پرداخته شده است. این اثر مجموعه ای است از مراسلات و منشآت که آن ها را خواندمیر به عنوان دستور کتابت و انشا برای منشیان و مترسلان، از...

در گذشته در بسیاری از گونه‌های زبان فارسی از جمله در دو لهجة معیار و اصفهانی واکة افتاده /a/ در انتهای واژه‌های زبان فارسی وجود داشته که طی یک تحول درزمانی یک درجه افراشته شده و به واکة /e/ بدل گشته است. این فرایند به طور همزمانی، اما در بافت‌های دیگر، در لهجة اصفهانی نیز به گونه‌ای زایا رخ می‌دهد که یکی از ویژگی‌هایی این لهجه به شمار می‌رود. با این وجود، طی یک فرایند اختیاریِ معکوس که «معکوس‌شد...

میرزاحسن آتش اصفهانی از شاعران بزرگ قرن سیزدهم و اوایل چهاردهم هـ..ش است که در اصفهان زاده شد. آتش شاعری را وسیله امرار معاش قرار نداد، در جوانی به هنرهای دستی و بعد به تجارت اشتغال ورزید. از او که شاعر سبک هندی است دیوانی به یادگار مانده که شامل انواع قوالب شعری است. در این پایان نامه پس از ارائه چشمه ای از شرح حال آتش به موسیقی شعر و انواع آن در دیوان شاعر پرداخته شده به طوری که پس از ارائه...

هر اثر ادبی دارای دو جنبه است؛ یک جنبه ی ظاهری اثر که با عنوان شکل یا صورت معرفی شده است و دیگری معنی و محتوا. درونمایه و مباحث مربوط به آن در حیطه ی معنی یا محتوای اثر گنجانده شده است. درونمایه، مضمون مسلطی است که در یک اثر ادبی به طور پنهان یا آشکار قصد خالق اثر را در خود می نمایاند. در هر دوره ای از شعر فارسی، مضامین، موضوعات جلوه گری می کنند در این پایان نامه به بررسی درون مایه در شعر زی...

همانگونه که در مقدمه آورده شد قدیمی ترین ماخذی که در آن به گویش اصفهان اشاره شده احسن التقاسیم فی معرفه الاقالیم تالیف ابوعبدالله محمدبن احمدالمقدسی متعلق به قرن چهارم هجری است . بطور مسلم زمان مذکور نمی تواند آغاز پیدایش این گویش باشد. از آنجایی که قدیمی ترین مرحله زبان دری قرن پنجم میلادی (قرن یکم هجری) می باشد، می توان چنین نتیجه گیری نمود که اصفهانی و دری پا به پای یکدیگر وجود داشته اند. بع...

مفتاح العلوم، اثر سراج الدّین ابویعقوب سکّاکی (626__555)، دانشمند نامی ادبیّات عرب، در سدۀ هفتم قمری است. این کتاب یکی از نامی ترین دانشنامه های علوم ادبی رایج روزگار خود است که به شرح دوازده علم از علوم ادبی پرداخته است. بر این کتاب، تاکنون 131 شرح، حاشیه، تلخیص، و مانند آن نوشته شده است. تاکنون 52 نسخۀ خطّی از این کتاب در ایران شناخته شده است که نسخۀ خطّی کتابخانۀ وزیری یزد یکی از دونسخۀ کهن این ک...

شیخ محمدحسین اصفهانی - اندیشور اصولی شیعی - با استناد به سخنان حکیمان مسلمان تلاش کرده است تا تصویری عُقلایی از نظریهٔ مشهور بودن قضایای اخلاقی ارائه کرده و طرحی نو در افکند. بنا به دیدگاه او، خوبی و بدی اخلاقی به معنای «استحقاق مدح و ذم» است؛ زیرا در مرحلهٔ معناشناسی آنچه از ارزش اخلاقی اراده می‌‌شود، همین بُعد تحسین‌‌پذیری و تقبیح‌‌پذیری است. در تبیین وجودشناختی محقق اصفهانی از حُسن و قبح اخلاقی د...