مسئله ابلیس یا شیطان از جهت ارتباط آن با مسائل کلامی و تفسیری مهمی همچو جبر و اختیار و شرور، از جهات مختلف حائز اهمیت است اما تاکنون کتاب مستقل که به قدر مقدور این جهات را مورد کاوش و بررسی قرار داده باشد، تالیف نشده است . پیتر اون (نویسنده کتاب مورد ترجمه) به این موضوع مهم پرداخته و در کتاب خود که دارای سه فصل است ،ابتدا جنبه های تفسیری، روایی و اخلاقی ابلیس را مورد بحث قرار داده و در فصل سوم ...

بر خلاف شخصیت پردازی در تراژدی های سوفکل، دسته بندی شخصیت ها به عنوان نیک و بد یا آگاه و نادان در تراژدی های بزرگ شکسپیر—اتلو، شاه لیر و مکبث—بیشتر عیسویست تا کلاسیک. در حالی که در تراژدی های کلاسیک شخصیت ها در قالب نیک و بد دسته بندی نمی شوند، تراژدی های شکسپیر از فلسفه ی مانی و جدال نیکی و بدی متاثرند. در نتیجه، خواننده با شخصیت هایی رو به روست که بنا بر باورهای عیسوی یا کاملا نیک هستند یا کا...

حکایت ملاقات موسی و ابلیس در عقبه طور یکی از حکایات متون صوفیانه است که حلاج برای نخستین بار آن را در کتاب شورانگیز طواسین آورده است و پس از او عارفان بنام ایرانی این حکایت را در آثار خویش آورده و از آن برای اثبات تعالیم و آموزه­های متعالی خویش بهره جسته­اند. این حکایت که دربردارنده بسیاری از آموزه­ها و تفکرات عارفان  مدافع ابلیس است، از جهات گوناگون می­تواند مورد نقد و تحلیل قرار بگیرد. این نو...

تربیت یونانیان باستان بر اساس اشعار هومر یا تراژدی نویسان بوده، و افلاطون تقریبا در تمام آثارش به ویژه در رساله «جمهوری»، که کاملترین و بهترین اثر اوست، به دشمنی با شعر و تراژدی، و تربیت حاصل از آن می پردازد؛ و در سه کتاب،  دوم، سوم، و دهم از کتاب های دهگانه جمهوری، بیشتر از نوشته های دیگرش به شعر و تراژدی تاخته، با ذکر دلایلی، شاعران و تراژدی نویسان را از دولتشهر آرمانی اش بیرون می کند. نخستین...

فریدریش نیچه از فیلسوفان ژرف‌اندیش و تأثیرگذار قرن نوزدهم که در پی ارزیابی دوباره ارزش‌ها، خود را در رویارویی با ایده‌های پذیرفته‌شده دنیای مدرن یافت. ازاین‌رو، در بازنگری شدیداً انتقادی خود در فرهنگ و تمدن مدرن و به منظور اصلاح و احیا این فرهنگ، اقدام به نوشتن اولین اثر خود، یعنی زایش‌ تراژدی کرد. انگیزه‌های گوناگون او از تألیف این اثر عبارت بودند از: دغدغه‌های فرهنگی و نجات فرهنگ عصر خود از خط...

عین­القضات، در جایگاه یک مسلمان موحد، خداوند را خالق و مبدأ کل و ابلیس را از آفریده­های او می­داند. او بیشتر از همان ابلیسی سخن می­گوید که در ادیان توحیدی، مخصوصاً دین اسلام مطرح است؛ یعنی ابلیسِ نافرمان متکبر، دشمنِ خدا و بدخواهِ نوع بشر؛ اما آنگاه که سخن او حال‌وهوای شطح و طامات به خود می­گیرد، از ابلیس، جانب­داری و تنزیه و تقدیس می‌کند. نگاه او، در چنین مواردی، با معتقدات اسلامی و صریح آیات قرآن...