تئاتر یکی از هنرهای ادبی جامعه، در حقیقت متنی نوشتاری است که بر روی صحنه ارائه می گردد. این هنر می بایست توسط گروهی از مردم که دارای فرهنگ، زبان و اشتغالاتی مشترک هستند درک شود. همچنین فضایی است که نویسنده، کارگردان، بازیگران و تماشاگران هماهنگ می شوند تا به گفتگو بپردازند. در نتیجه ارائه نمایش نیازمند روشی است که بتواند افکار نمایش نامه نویس را به خوبی بیان کند. برای بیان این افکار تئاتر به زب...

دیگری و دیگربودگی در زمره دغدغه های اصلی باختین در آثار اوست، اما آنچه به کار او، در این زمینه، رنگ و بوی خاصی می بخشد پیگیری این مضمون در متون و جستجوی «حیث متنی» دیگری است. در این مقاله تلاش شده است ضمن واگشایی تلقی فلسفی باختین از دیگربودگی و نسبت خود و دیگری در جهان، جوانب گوناگون حضور دیگری در متن مورد بررسی قرار گیرد. اندیشه اصلی مقاله آن است که اگرچه باختین برخی متون را گفتگوگرایانه و بر...

گفت وگو، به سبب ویژگی های هستی شناسانه اش، در طول تاریخ فلسفه همواره مورد توجه واقع شده است و شماری از فیلسوفان آن را شیوه ای درخور و شاید مناسب ترین روش برای پرورش تفکر منطقی افراد دانسته اند. در برنامۀ فلسفه برای کودکان نیز گفت وگو یکی از عناصر بنیادین و از جمله ویژگی های بارز این برنامه است. این مقاله با چنین توجهی نخست مترصد آن است تا ویژگی های بنیادین گفت وگو را، با تأکید بر رویکردهای گادا...

درک مطلب فرایند پیچیده ای است که درباره آن مطالب دقیقی بیان شده است. درک مطلب می تواند نتیجه خواندن یک متن یا گوش دادن به کسی باشد که در حال صحبت کردن است. اما آیا صرف خواندن علایم چاپ شده بر روی یک صفحه یا گوش دادن به اصوات تولید شده توسط یک سخنران با فهمیدن پیام رمز گذاری شده آن کافی است؟ این مطالعه به بررسی فهم پیامهای گفتاری، که درک مطلب شنیداری نامیده می شود، می پردازد و سعی در فهمیدن این ...

رابرت براونینگ حس تشخیص نمایشی بسیار قوی داشت، ولی علاقه او ترسیم ناسازگاری های درونی یک شخصیت بود--به گفته خودش: «عمل در شخصیت، بجای شخصیت در عمل». متاًسفانه نمایش تضاد درونی برای صحنه تئاتر مناسب نیست، واجراهای نمایشنامه های براونینگ، به دلیل افزونی سخن نسبت به عمل، موفق نبود. او فرم دلخواه خود را تک گویی نمایشی یافت، که به او امکان خلق شخصیت های مؤثر و پیچیده را می داد. بعد از خلق بهترین تک گ...

سخن گفتن فرایندی ارتباطی است که طیّ آن پیامی از گوینده به مخاطب منتقل می شود و با توجّه به چگونگی مخاطب و نحوه ی بیان پیام، گفتگو (= dialogue) یا تک گویی (= monologue) نام می گیرد. دیالوگ از لغت یونانی دیالوگوس (= dialogos) گرفته شده که مرکّب از «logos» به معنی کلمه و «dia» به مفهوم «میان و درون» است که ممکن است در برخی مواقع فاقد مخاطب خارجی باشد، به این معنی که شخص ممکن است اندیشه هایش را برای خ...

در فایل اصل مقاله موجود است

مقاله‌ی پیش رو روایتی است از تاریخ پژوهش‌ها و فعالیت‌های انجام‌شده پیرامون حوزه‌ی مطالعاتی «علم، فناوری و جامعه». تأکید بنیادین مقاله این است که همپای دیگر تحولات فکری و فلسفی که طی چند دهه‌ی گذشته، گفت‌وگو و درک متقابل را در کانون مباحث اجتماعی گذاشته‌اند، رابطه‌ی میان علم و جامعه نیز در متن مطالعات میان‌رشته‌ای «علم، فناوری و جامعه» به سوی گفت‌وگو راه سپرده است. طی تاریخ چند دهه‌ای این دسته م...

داستان های جریان سیال ذهن، که در آن ها نویسنده از دیدگاهی مدرنیستی به مقوله ی روایت می نگرد، نمونه های روشن شیوه ی روایتی هستند که در آن به صراحت از نقل داستانی منسجم و انعکاس واقعیتی قطعی و مورد توافق همگان پرهیز می شود.