اقلیم گرایی در داستان نویسی معاصر ایران به طور جدّی از دهه هزار و سیصد و سی شمسی آغاز می شود و در دهه های چهل و پنجاه به اوج خود می رسد. داستان های اقلیمی غالباً بازتاب دهنده ویژگی ها و عناصر مشترکی چون فرهنگ، باورها و آداب و رسوم منطقه ای جغرافیایی اند. با توجّه به خاستگاه نویسندگان و ویژگی های اقلیمی بازتابیده در آثارشان، پنج حوزه یا شاخه داستان نویسی اقلیمی شمال، جنوب، غرب، شرق و آذربایجان، در ...

اقلیم گرایی در داستان نویسی معاصر ایران به طور جدّی از دهه هزار و سیصد و سی شمسی آغاز می شود و در دهه های چهل و پنجاه به اوج و شکوفایی خود می رسد . البتّه داستان اقلیمی به اندازه داستان نویسی معاصرمان قدمت دارد و آفرینش نخستین داستان اقلیمی به سال 1305 شمسی برمی گردد . داستان های اقلیمی غالباً بازتاب دهنده ویژگی ها و عناصر مشترکی چون فرهنگ و باورها و آداب و رسوم یک منطقه جغرافیایی اند و در همه...

اقلیم­گرایی در داستان­نویسی معاصر ایران به طور جدّی از دهه­ی هزار و سیصد و سی شمسی آغاز می شود و در دهه­های چهل و پنجاه به اوج خود می رسد. داستان­های اقلیمی غالباً بازتاب دهنده­ی ویژگی ها و عناصر مشترکی چون فرهنگ و باورها و آداب و رسوم یک منطقه­ی جغرافیایی هستند. در میان حوزه­های پنج­گانه­ی داستان نویسی اقلیمی ایران، باید از حوزه­ی داستان نویسی اقلیمی غرب یا کرمانشاه هم یاد کرد که هویّت مستقلّی دار...

اقلیم گرایی در داستان نویسی معاصر ایران به طور جدّی از دهه هزار و سیصد و سی شمسی آغاز می شود و در دهه های چهل و پنجاه به اوج خود می رسد. داستان های اقلیمی غالباً بازتاب دهنده ویژگی ها و عناصر مشترکی چون فرهنگ، باورها، آداب و رسوم یک منطقۀ جغرافیایی اند. با توجّه به خاستگاه نویسندگان و ویژگی های اقلیمی بازتابیده در آثارشان، پنج حوزه یا شاخه داستان نویسی اقلیمی شمال، جنوب، غرب(کرمانشاه)، شرق(خراسان)...

اقلیم گرایی در داستان نویسی معاصر ایران به طور جدّی از دهه هزار و سیصد و سی شمسی آغاز می‌شود و در دهه‌های چهل و پنجاه به اوج خود می‌رسد. داستان‌های اقلیمی غالباً بازتاب دهنده ویژگی‌ها و عناصر مشترکی چون فرهنگ، باورها و آداب و رسوم منطقه‌ای جغرافیایی‌اند. با توجّه به خاستگاه نویسندگان و ویژگی‌های اقلیمی بازتابیده در آثارشان، پنج حوزه یا شاخه داستان نویسی اقلیمی شمال، جنوب، غرب، شرق و آذربایجان، در ...

مطالعه در حوزة عناصر اقلیمی و محیطی در ادبیّات به شاخة جدیدی در تحقیقات ادبی مربوط     می شود که از آن به عنوان نقد زیست محیطی (ecocritism) یاد می کنند . تفاوت در خاستگاه های اقلیمی، باعث ایجاد تمایزات سبکی و فکری و ادبی در آثار نویسندگان می شود. رنگ محلّی در داستان های روستایی امین فقیری دنیایی است برگرفته از نگاه نویسنده به محیط اطرافش که اثر او را از اصالتی بومی برخوردار می سازد. وی یکی از نوی...

اقلیم­گرایی در داستان­نویسی معاصر ایران به طور جدّی از دهه­ی هزار و سیصد و سی شمسی آغاز می‌شود و در دهه­های چهل و پنجاه به اوج خود می‌رسد. داستان­های اقلیمی غالباً بازتاب دهنده­ی ویژگی‌ها و عناصر مشترکی چون فرهنگ و باورها و آداب و رسوم یک منطقه­ی جغرافیایی هستند. در میان حوزه­های پنج­گانه­ی داستان نویسی اقلیمی ایران، باید از حوزه­ی داستان نویسی اقلیمی غرب یا کرمانشاه هم یاد کرد که هویّت مستقلّی دار...

طبیعت، اقلیم و شرایط زیست محیطی، اجتماعی و فرهنگی محل زندگی هر شاعر و نویسنده، خاستگاه اصلی صور خیال خلق شده و به کار رفته در سخن اوست و هیچ شاعر و نویسنده ای نمی تواند خود را کاملاً از تأثیر آن دور نگه دارد؛ براین اساس، گذشته از این که اقلیم، کم و بیش مورد توجه بیشینه بلاغیون قرار گرفته و در بررسی، فهم و تفسیر درست سخن ادبی بر آن تأکید شده است، متون معتبر ادبی نیز از این حیث قابل تأمّل اند و با ...

بررسی زوایای گوناگون این نوع ادبی اهتمام فراوانی را می طلبد. کلیدر یکی از رمان های برجسته ی معاصر است که از انواع رمان های ناحیه ای و اقلیمی است. دولت آبادی در این رمان، سیمای مردم خطّه ی خراسان و درد و رنج آنان را به نمایش گذاشته است. هدف این رساله بررسی عناصر داستانی در رمان فوق و نیز مشخص نمودن شیوه ی استفاده ی نویسنده از این عناصر می باشد. نویسنده تحت تأثیر ویژگی های اقلیمی و بومی به خلق شخص...

چکیده ادبیّات اقلیمی به عنوان شاخه ای از ادبیّات که به بیان شاخصه های جغرافیای طبیعی و انسانی منطقه خاصی می پردازد، در ادبیات اکثر کشورها از جمله ادبیّات عربی از جایگاه ویژه ای برخوردار است. مارون عبود به عنوان یکی از اقلیم نویسان معروف در لبنان با اتکا بر حال و هوای بومی و جغرافیایی زادگاهش، ادبیّات اقلیمی را به مرتبه مهمی رساند. در این پژوهش با اتکا بر روش توصیفی تحلیلی، عناصر ادبیّات اقلیمی در «د...