نتایج جستجو برای: طنز در ادبیات فارسی
تعداد نتایج: 757701 فیلتر نتایج به سال:
ابتلای یکی از اعضای خانواده به بیماری مزمن، بر روابط، نقشها، سلسله مراتب و بهطور کلی سیستم تأثیر میگذارد را برای مدیریت سازگاری با شرایط جدید، چالشهایی مواجه میکند. هدف این مرور ادبیات پژوهشی، شناسایی مسائلی است که در مزمن اعضا، آن روبهروست. بدین منظور، بررسی نظاممند مقالات چاپشده زبان فارسی یا انگلیسی مجلات داخلی خارجی سال 201۴ (دی ۱۳۹۲) تاکنون، پایگاههای SID، Magiran، Google Scholar...
خندیدن کنشی انسانی است که در نظام های اجتماعی و فرهنگی مختلف معنا، مصداق و شکل های بیانی و عملی متفاوتی دارد. معنای خندیدن در صورت بندی اجتماعی و فرهنگی جامعه اسلامی در قرون میانه در قالب ادبی طنز مفهوم پردازی شده و سبک بیانی معینی یافت. بررسی مبانی و تحول این نظام معنایی در فرهنگ ادبی طنز می تواند سبب شناسایی وضعیت اجتماعی- فرهنگی جامعه اسلامی شود. از اینرو روند ساختیابی و نظاممند شدن مفاهیم...
مقاله حاضر چنانکه از عنوان آن برمی آید، تطبیقی است بین طنز و طنزپردازی در ادبیات ایران و عرب. در این تطبیق، طنز عبیدزاکانی به عنوان نمونه ای از طنز ادبیات ایران و طنز شاعران عصر انحطاط به عنوان نمونه ای از طنز ادبیات عرب با هم مقایسه شده است. در این مقاله کوشیده ام تصویر کاملی از عبید ارائه دهم، اما به منظور پرهیز از برخی سوءتفاهمات اجتماعی لازم دیدم از ذکر پاره ای از طنزهای درخشان او صرف نظر ک...
طنز سیاه، یکی از زیر مجموعههای طنز و کمدی است. طنز سیاه نگاهی تمسخرانگیز به موقعیتهای بیمارگونه و هولناک و موحش دارد و اغلب با مرگ، دلهره، رنج، ترس، اندوه و پوچی همراه است. اوضاع ناهمگون سیاسی و اجتماعی، نظریات فلسفی هگل و رمانهای گوتیک، منجر به ظهور این گونه طنز در ادبیات غرب شد. اصطلاح «طنز سیاه»«Humour Noir» را نخستین بار آندره برتون، تئوریسین سوررئالیست فرانسوی، در سال 1935 در تشریح عبار...
دورة مشروطه، یکی از مهمترین و قابل توجهترین دورههای تحول ادبیات فارسی به شمار میرود. در این دوره یکی از شاخههای ادبیات که بیشتر از همه دستخوش تحول گردید، ادبیات طنز و به خصوص شعر طنز است. در دورة مشروطه، شعرای برجستهای ظهور کردند که دهخدای قزوینی یکی از آنهاست. وی کوشش بسیاری در راه اعتلای ادبیات فارسی از جمله طنز کرده است. در این مقاله اشعار طنز دهخدا بر اساس کتاب "سبکشناسی نظریهها، ر...
مقالة حاضر چنانکه از عنوان آن برمی آید، تطبیقی است بین طنز و طنزپردازی در ادبیات ایران و عرب. در این تطبیق، طنز عبیدزاکانی به عنوان نمونه ای از طنز ادبیات ایران وطنز شاعران عصر انحطاط به عنوان نمونه ای از طنز ادبیات عرب با هم مقایسه شده است. در این مقاله کوشیده ام تصویر کاملی از عبید ارائه دهم، اما به منظور پرهیز از برخیسوءتفاهمات اجتماعی لازم دیدم از ذکر پاره ای از طنزهای درخشان او صرف نظر کنم...
در مقاله پس از معرّفی مختصر همایندها و اشاره به اهمیت این نوع ترکیبهای ثابت آموزش زبانهای خارجی، پیشینۀ بررسی آنها روسی فارسی پرداخته میشود. سپس دستهبندیهای مطرح شده دستهبندی که آن برپایۀ واژۀ اصلی دیدگاه نحوی دو گروه الف) همایندهای فعلی ب) نامی (وصفی اضافی) تقسیم میشوند، مناسب برای خارجی دانسته است. پرسش پژوهش است میزان همگونی فارسیِ هممعنا تا چه اندازه بوده ضرورت گنجاندن مبحث زبان دانشج...
ابتدا در طی مقدمه ای تعریف خنده از نظر فلسفی و روانی بدست داده شده و سپس به ابعاد آن پرداخته شده است به این معنی که خنده انواع گوناگون دارد، یک نوع خنده حاکی از سرخوشی و بی خبری است ، خندهء دیگر نشان خوشبینی و خوش خلقی و انبساط خاطر طبیعی آدمی از ادراک لطف و زیبایی است . نوع دیگر خنده خنده ای عمیق است با انگییزه های مختلف که بدنبال طنز و هجو و هزل و گاه ناامیدی بوجود می آید، مشخصهء این نوع خنده...
طنز به عنوان یک نوع ادبی مستقل در ادبیات کلاسیک ما شناخته شده نیست و در گذشته طنز در آثار نویسندگان و شعرا بیشتر به شکل هجو و هزل نمود داشته است، به طوری که اغلب طنز و هجو و هزل به یک معنی به کار برده می شدهجو که شکل مبتذل طنز است ظاهراً به تقلید از شاعران عرب، در شعر فارسی راه یافت اما تولد حقیقی طنز در قرن های ششم و هفتم هجری در ادبیات صوفیه رخ داد؛ به طوری که حکایات طنزآمیز صوفیه هم چاشنی اجت...
نمودار تعداد نتایج جستجو در هر سال
با کلیک روی نمودار نتایج را به سال انتشار فیلتر کنید