امارت بابان یک حکومت محلی کُرد بودکه بر بخش بزرگی از سرزمین کُردستان از جمله شهرزور وسلیمانیه کنونی در فاصله ی قرن های یازدهم تا سیزدهم هجری برابر با قرن های شانزدهم تا نوزدهم میلادی حکمرانی می کرد،این امارت همانند سایر امارات کُرد در نتیجه ی تقابل دولت های صفوی وعثمانی بعداز نبرد چالدران(920ه.ق/1514.م)وتحولات بعد از آن،ازجمله سوءسیاست شاهان صفوی تابع امپراتوری عثمانی شد،بعدازعهدنامه ی صلح زهاب 10...

این پژوهش، در زمینه ی رویکرد های فرهنگی، آموزشی و مذهبی در قلمرو امارت بابان است. امارت بابان یکی از امارتهای محلی حوزه ی امپراطوری عثمانی است که در منطقه ی"شهرزور"شکل گرفت. قبل از تشکیل امارت بابان سلسله های مختلفی مانند: زنگیان، ایوبیان و در اواخر بنی اردلان بر شهرزور حکومت کرده اند. دارالحکومه ی خاندان بابان درآغاز قلعه چوالان، ماوت و سپس سلیمانیه بود. ابراهیم پاشای بابان با ساختن شهر سلیمان...

پس از روابط پر فراز و نشیب ایران با عثمانی در عصر حکومت­های صفوی و افشار، این ارتباط در دوره قاجاریه هم تداوم­ داشت و در این میان، عوامل تأثیرگذار در روابط دو کشور، از ابتدای تشکیل دولت صفوی تا انقراض قاجار، کم و بیش شبیه به یکدیگر بودند:1) اهمیت عتبات عالیات2)زوار و 3) کردها که در پاره­ای از متون با عنوان عشایر سرحدی از آنان نام برده ­شده­ است، از مهم­ترین این عوامل هستند. در منطقه کردنشین عرا...

پس از روابط پر فراز و نشیب ایران با عثمانی در عصر حکومت های صفوی و افشار، این ارتباط در دوره قاجاریه هم تداوم داشت و در این میان، عوامل تأثیرگذار در روابط دو کشور، از ابتدای تشکیل دولت صفوی تا انقراض قاجار، کم و بیش شبیه به یکدیگر بودند:1) اهمیت عتبات عالیات2)زوار و 3) کردها که در پاره ای از متون با عنوان عشایر سرحدی از آنان نام برده شده است، از مهم ترین این عوامل هستند. در منطقه کردنشین عراق ا...

الکای هورامان یا به نقل از منابع عصر صفوی «اُورمان»، از جمله حکومت های محلی ناشناختۀ تاریخ ایران است که سابقۀ تشکیل آن به سال 393 ق/1003 م باز می گردد. سلاطین هورامان در دوران اوج قدرت خود، نواحی بین شهرزور تا نزدیک سنندج را زیر سلطه داشتند. با نگاه به نقش عثمانی ها و خاندان اردلان در این منطقه، روابط سلاطین این ناحیه با حکومت صفویه نیازمند تحلیل و بررسی است؟ پرسشی که این مقاله حول محور آن شکل گ...

اردلان ها از خاندان های حکومتگر محلی ایرانی بودند که ازنیمه ی دوم قرن هفتم ه.ق تا قرن سیزدهم بر کردستان فعلی و نواحی از پیرامون آن حکم می راندند. خوانین اردلان از دوره ی شاه عباس اول صفوی روابط گسترده تری بادولت مرکزی یافتندو با الهام ازساختارها وتشکیلات سیاسی- اداری، صفویان به طراحی سیستم نوینی در قلمرو خود دست زدند که در رأس آن خان اردلان باعنوان ولقب والی قرارداشت. با تداوم حکمرانی اردلان ها...

چکیده : خاندان اردلان، حاکمیت کردستان اردلان، را که یکی از ایالت های مهم ایران بود ، را در قرن هفتم تا سیزدهم هجری قمری در اختیار داشتند .حکمرانی این خاندان در دوره صفویه ، با انتخاب شدن آنان از سوی حکومت مرکزی و تغییر مذهب کاملاٌ تثبیت گردید. والیان اردلان، همراه با سایر والیان مناطق دیگر در سلسله مراتب حکومتی بعد از پادشاه در بالاترین جایگاه قرار داشتند . با سقوط صفویه و تصرف مناطق غربی ...

.

.