شاهنامه جلوه گاه اسطوره های ایران و بازتاب نمادین آنهاست و فردوسی آنها را در اشعارش نمایانده است و پر از اسطوره هایی است که واقعیت های تاریخ کهن ایران را به گونه ای نمادین در خود نهفته دارد، یکی از این اسطوره ها، خورشید بوده است. این پایان نامه پژوهشی درباره ی « بازتاب اسطوره ی خورشید در شاهنامه ی فردوسی » است. خورشید چه در مقام یکی از ایزدان و چه در نقش خدای برتر ، همواره ستایش شده و نیایش ها...

مقوله رؤیا به عنوان جزئی از زندگی روحی و معنوی آدمی، ذهن او را همواره به خود مشغول داشته است. این موضوع در شاهنامه نیز از جایگاه ویژه ای برخوردار است. با توجه به اهمیتی که رؤیاها در پیشبرد داستان های شاهنامه و اهداف متعالی تربیتی و دینی و اخلاقی فردوسی دارد، این پژوهش با رویکرد تحلیلی به طبقه بندی رؤیاهای شاهنامه از نظرساختاری و محتوایی می پردازد و نقش آنها را در روند شکل گیری داستان ها مورد تو...

محور اصلی پایان نامه ی حاضر بررسی و تحلیل معیشت و چگونگی گذران زندگی چهار شاعر برجسته ی سبک خراسانی است.و با توجه به اشعار آنهامی توان به منابع درامدوچگونگی گذراندن زندگی آنهاو برجسته شدن قالب شعری قصیده (که مخصوص اشعار مدحی می باشد)در این دوره دست یافت.اولین شاعرما رودکی هر چند شاعریدرباری بود اما با در نظر گرفتن جنبه های مثبت شخصیتی و هنری او و مقامی که در ادبیات دارد به عنوان یکی از شاعران ط...

چکیده رساله/پایان نامه: یکی از ضروری ترین پژوهش ها و مطالعات بنیادی در عرصه فردوسی شناسی و شاهنامه پژوهی شناسایی و معرّفی همه نوشته هایی است که در پیوند با فردوسی و شاهنامه به نگارش درآمده است. در پیشگفتار رساله، اهمیّت و ضرورت تحقیق،پیشینه پژوهش،اهداف و روش تحقیق بیان شده است. درمقدمه به طور خلاصه اهمّیّت کتاب شناسی و مقاله شناسی ها در پژوهش و تاریخچه ای از پیدایش کتاب شناسی بازگو شده است.سپس...

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

دین و خرد از واژه هایی هستند که در شاهنامه فراوان به کار رفته اند. آنچه فردوسی با نگاه ریزبین و دقیق خود در پس لایه های روبنایی و روساختی باورها و فرهنگ های متفاوت ایرانیان در دوره های مختلف می یابد خرد و دین است او خردورزی و دین داری را اساس و بنیاد هویت و فرهنگ ایرانی می داند و با بازنمودن آن در شاهنامه و پیوند فرهنگ قبل و بعد از اسلام ایرانیان به آنان درس دین داری و خرد ورزی می آموزد. تو...

در ایران باستان نیز همانند همه ی ملت ها مرثیه سرایی و عزاداری برای مردگان به شکل های مختلف مرسوم بوده است. یکی از ارجمندترین منابع شناخت ما از آداب و رسوم ایرانیان کهن، کتاب ارزشمند شاهنامه است. فردوسی با استادی خاص خود آیین های سوگواری را به تصویر کشیده است. سوگواران به خاطر از دست رفتگان، بیقراری و مویه می کردند، بر خاک می افتادند، موی و روی خود را می کندند و جامه بر تن را چاک می زدند. آیین ه...