مقایسه­ی کارایی ِنظام مالیِ قرارداد بیع­متقابل و قرارداد نوین نفتی در مورد یک میدان نفتی به عنوان نمونه­ی موردی با استفاده از مدل‌سازی مالی، هدف اصلی این پژوهش می­باشد. به منظور انجام این مقایسه، شاخص­های نرخ بازگشت سرمایه، دوره­ی بازگشت سرمایه، شاخص سودآوری و ارزش فعلی خالص برای پیمانکار و برای کشور میزبان، شاخص سهم دولت به کار گرفته شده است. علاوه بر این، آنالیز حساسیت بر روی قیمت نفت، با در نظ...

این مقاله تأثیر قراردادهای نفتی بر روند تولید نفت ایران را مورد بررسی قرار داده است. در ابتدا تأثیر این قراردادها بر روند تولید یک مخزن نمونه مورد ارزیابی قرار گرفته و سپس با استفاده از نتایج آن، روند تولید نفت ایران تخمین زده شده است. پیش‌بینی روند تولید از مخزن نمونه برای انواع مختلف قرارداد، با در نطر گرفتن خواص مخزنی، مسائل اقتصادی، رژیم مالی قراردادی و اعمال قید حداکثر کردن خالص ارزش فعلی ...

درتنظیم قراردادهای نفتی، به‌کارگیری چارچوب قراردادی مناسب که منافع دو طرف را تأمین کند و جذب حداکثری سرمایه خارجی و فن­آوری پیشرفته را در پی­داشته باشد، ضروری است. عنصر کلیدی در خصوص توزیع منافع بین طرفین، انعطاف­پذیری بهینه قرارداد است. در این مقاله برای نخستین بار انعطاف­پذیری رژیم مالی قراردادهای بیع متقابل، مشارکت در تولید و قراردادهای جدید نفتی ایران از طریق شبیه­سازی مدل مالی قرارداد در د...

قراردادهای بیع متقابل یکی از معمول­ترین قراردادهای نفتی ایران به ویژه بعد از انقلاب اسلامی است که موافقان و مخالفان متعددی دارد. یکی از اشکالات رایج بیع متقابل، ناظر به ضعف انتقال فناوری از طریق این قراردادهاست. ادعای مخالفان این است که در این نوع قراردادها، به علت ساختار خود قرارداد، دانش فنی به صورت مناسب و کامل به کشور میزبان منتقل نمی­شود. در مقابل، موافقان معتقدند که اشکالی به خود قرارداد ...

واگذاری قراردادهای بالادستی نفت و گاز و شرایط مقرر در این قراردادها برای شرکتهای بین‌المللی نفت و کشور صاحب مخزن از اهمیت بسزایی برخوردار است. علت این امر آن است که قراردادهای بالادستی نفت و گاز به شرکتهای بین‌المللی نفت خارجی اجازه می‌دهند مدت نسبتاً طولانی در میادین نفتی کشور صاحب مخزن جهت اکتشاف، استخراج و تولید نفت حضور داشته باشند. از جمله شرایط قراردادهای نفتی که در واگذاری میادین نفتی مور...

بررسی متن یازده ماده ای تصویب شده ی هیأت وزیران در خصوص چارچوب کلی قراردادهای توسعه ی میادین نفت و گاز ایران (ipc) حاکی از آن است که چارچوب کلی استفاده شده، شباهت بسیاری با نظام الگوی قراردادهای خدماتی عراق دارد. در این مقاله نقاط قوت و ضعف قراردادهای عراق بررسی و با چارچوب کلی قراردادهای ipc مقایسه شده است. همچنین در پایان راهکارهایی جهت درج در جزئیات قراردادهای ipc برای حداکثرسازی منافع کشورم...

صنعت نفت ایران برای توسعة بخش های پائین و بالادستی، نیاز به سرمایه گذاری (حدود 50 میلیارد دلار تا سال 1400 ) دارد. گرچه با قیمت های بالای نفت در شرایط کنونی بخشی از این منابع مالی از فروش نفت قابل تامین است، اما به هر حال استفاده از سرمایه گذاری خارجی به منظور جذب تکنولوژی و تسریع برنامه های سرمایه گذاری نیز ضروری به نظر می رسد. طی یک دهة اخیر، ایران تلاش کرده است که با معرفی قراردادهای بیع متق...

تاریخ صنعت نفت ایران با قراردادهای امتیازی نظیر دارسی و امتیاز 1933 عجین گشته است. قرارداد کنسرسیوم 1333 نیز که میان ایران و شرکتهای بین المللی نفتی در سال 1954 میلادی منعقد گردید از آنجا که در دوره انتقال چارچوب حاکم بر قراردادهای نفتی از نظام امتیازات به سیستم های مشارکت و پیمانکاری منعقد گردید و برای اولین بار مالکیت کشور میزبان بر منابع و مخازن نفتی را به رسمیت شناخت یکی از مهمترین قرارداده...

بیع متقابل نفتی ایران به لحاظ حقوقی نوعی قرارداد خرید خدمت پیمانکاری است که به موجب آن طرف خارجی انجام عملیات توسعه یا بازیافت یک میدان نفتی یا گازی را با هزینه و سرمایۀ خود برعهده می گیرد. در مقابل شرکت ملی نفت تعهد می کند تمام هزینه های طرف خارجی را با بهرۀ مشخص و طیّ اقساط برابر و الزاماً از طریق نفت یا گاز حاصل از همان حوزۀ عملیاتی به او بازپرداخت نماید. پیمان منشور انرژی به عنوان کامل ترین م...

با وجود معرفی بیع متقابل به عنوان تنها بستر اجرای پروژه­های بالادستی صنعت نفت ‌و گاز، به موجب قوانین بالادستی همچون قوانین بودجه و برنامه­های توسعه در سال‌های پس از انقلاب، اواخر دهه 80 و اوایل دهه 90 مقررات جدیدی به تصویب رسید که نمایانگر شکل­گیری نظمی نوین در زمینه‌ اجرای پروژه­های بالادستی صنعت نفت است. نطفه‌‌‌‌‌ نظم نوین نفتی ایران که در ابتدا با تغییر نگرش نسبت به مقوله سرمایه‌گذاری خارجی ...