ادبیات معاصر ایران، جلوه¬گاه ابداعات و تحولاتی ژرف در حوزه¬های لفظ و معنا است. این تحولات گاه در توانمندی اندیشه¬ورزان ریشه دارد و گاه در اقتباس مستقیم و غیر مستقیم از ادبیات جهان و طاهره صفارزاده و سیمین بهبهانی ، نماینده آن دسته از شاعرانی هستند که با فاصله گرفتن از نگرش سنتی، رویکرد دیگری را در پیش گرفته¬اند و در این مسیر نیم¬نگاهی هم به ادبیات اروپایی داشته¬انددر این جستار، جلوه های نوستالژ...

این مقاله پژوهشی است درباره ی «نوستالژی (غم غربت) در شعر معاصر فارسی». این موضوع به عنوان یکی از رفتارهای ناخودآگاه فرد، در شعر «سهراب سپهری» بررسی شده است. پس از ریشه‌شناسی و تعریف این اصطلاح با توجّه به فرهنگ‌ها و بهره‌گیری از نظرات روان شناسان، به عوامل ایجاد غم غربت اشاره و در ادامه به ارتباط نوستالژی و خاطره پرداخته شده است. در بخش خاطره ی فردی به نوستالژی دوری از وطن به عنوان غم غربت و در ...

نوستالژی به عنوان یک رفتار روانی و ناخودآگاه از روانشناسی وارد ادبیات شده و تبدیل به یک مضمون شعری گشته است. ابوفراس از جمله شاعرانی است که این مضمون در شعرش برجسته به نظر می­رسد. پژوهش حاضر بر آن است با روش توصیفی– تحلیلی نمودهای نوستالژی(جمعی و فردی) را در دیوان ابوفراس بررسی نماید. نوستالژی فردی خود دربردارندة مؤلفه­هایی همچون غم و درد پیری، مرگ اندیشی، دوری از وطن و حسرت بر روزگاران گذشته، ...

این پایان نامه به تبیین نوستالژی در گلستان وبوستان سعدی پرداخته است: نگارنده در آغاز پس از ارائه مجملی در باب زندگی نامه سعدی و تبیین جنبه های عرفانی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی بوستان و گلستان وی به تبیین انواع نوستالژی در دو حیطه فردی و اجتماعی در دو کتاب بوستان و گلستان پرداخته که نوستالژی فردی در گلستان شامل: اسیری- افسردگی- فراق– مرگ- گرایش به گذشته- پیری- رجوع به مبدأ و اصل و آرکاییسم(= باس...

نوستالژی (nostalgia)، در اصطلاح رنج بردن و غم ناشی از غیرممکن بودن بازگشت به گذشته است. این گذشته معانی گسترده ای می یابد و شامل وطن و زادگاه، خاطرات فردی و جمعی، دوره های از دست رفته و شرایط و موقعیّت گذشته است. اصطلاح نوستالژی در اصل مربوط به علم روان شناسی است. این احساس و فرآیند روانی پس از ورود به دنیای ادبیات موجد ترسیم حسرت آمیز گذشته می شود. نوستالژی به عنوان عاطفه-ای روانی و غالب، زمینه...

روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود که هدف آن بررسی نقش نوستالژی (خاطرات گذشته) بر مقاصد رفتاری گردشگران پیست های اسکی استان تهران بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه گردشگران پیست های اسکی بودند که حداقل 3 مرتبه در سال به این پیست ها مراجعه داشتند. بنابراین با توجه به نامعین بودن حجم جامعه، برای بدست آوردن حجم نمونه از رابطه حجم نمونه برای جامعه نامحدود کوکران استفاده و حجم نمونه بدست آمد (197...

نوستالژی احساس خوشایند و خاطرات مثبتی است که فرد هنگام مواجه با محرک‌هایی از قبیل اضطراب، اشیاء، اماکن و ...آن را فرا می‌خواند. یکی از کارکردهای نوستالژی این است که هنگامی که مصرف کننده اضطراب را تجربه می‌کند و تعادل روانی خود را ازدست می‌دهد (گسست روانی) احساس آسودگی و آرامش را به آن بازگرداند. از این رو هدف اصلی مقاله حاضر بررسی تاثیر گسست روانی مصرف کننده بر فراخوانی نوستالژی به عنوان پیشآین...

یکی از مباحث مطرح در نقد روانشناسی «نوستالژی» است. نوستالژی یا غم غربت، در اصطلاح عبارت است از: احساس دلتنگی و حسرت نسبت به گذشته‌ها و چیزهایی که اکنون از دست رفته و معمولاً همراه با حالت حسرت، دلتنگی و درد است. این مقوله در بیشتر اشعار شاعران فارسی تجلی دارد، اما در شعر معاصر به دلایلی از جمله اوضاع و احوال سیاسی و اجتماعی و نیز تغییر زندگی انسان ها انعکاس ویژه‌ای دارد. این مقاله به طور محوری ...

نوستالژی، احساس اندوه هنگام یادآوری گذشته است. این احساس، ارتباطی نزدیک با اغتراب مکانی، روانی و اجتماعی دارد و گاهی به جای یکدیگر به کار می‌روند. ادبیات معاصر عراق که در نیم قرن اخیر با پدیده مهاجرت اجباری یا اختیاری شاعران و اهل قلم مواجه بوده است، بستر مناسبی برای بررسی عناصر نوستالژی و اغتراب دارد. دیوان «تأبط منفی» متعلق به عدنان الصائغ شاعر مهاجر عراقی است که در سال 1993 به دلیل مشکلات سی...

نوستالژی غم غربت و دوری از وطن است که بر پایۀ آن شاعر یا نویسنده در سروده ها و نوشته های خویش، گذشته های را که در نظر دارد، حسرت آمیز و دردآلود ترسیم می کند. در این پژوهش، نوستالژی در دیوان دو شاعر عرب و ایرانی، محمد درویش و قیصر امین پور مقایسه و بررسی شده است. نخست، جایگاه نوستالژی بررسی و مختصری از زندگی نامۀ درویش و امین پور آمده است، سپس به ویژگی های ادبی، فرهنگی و محیطی عصر دو شاعر و شعر ...