اندازه گیری سطح مقطع واکنشهای 1977u(p,n)197hg, 209bi(p,n)209po و مقایسه با نتایج نظری

پس از کشف نوترون و در نتیجه ساختار هسته فیزیک هسته ای وارد عرصه علم فیزیک شده و به سرعت رشد کرد و با انجام واکنش های هسته ای مختلف و کاربرد آن در شاخه نظامی در تولید سلاح های هسته ای (بمب های اتمی - هیدروژنی - نوترونی) و در شاخه پزشکی برای تشخیص و درمان بیماریها و در بسیاری از شاخه های دیگر مثل بهداشت - تولید انرژی - باستان شناسی - اختر فیزیک - شیمی و غیره به اوج خود رسیده و امروزه در انرژی های بالا زیرمجموعه دیگری از علم فیزیک به نام فیزیک ذرات بنیادی را بنا نهاده است . در تمام واکنش های هسته آنچه مهم است امکان و احتمال وقوع واکنش مورد نظر است . که این امکان را اصول بقاء تعیین می کنند ولی آنچه برآوردش سخت تر است احتمال وقوع هر فرآیند هسته ای است . که با محاسبه سطح مقطع که در واقع برآورد کسر مساحتی از سطح هدف است که هسته های هدف امکان وقوع واکنش با ذرات یا هسته هایی که با آنها برخورد می کنند را دارند، توسط مدلهای هسته ای که به صورت نظری فرآیندهای هسته ای را پیش بینی و بررسی می کنند که تقریبا همگی براساس چگونگی اندازه گیری سطح مقطع نام گذاری و طبقه بندی می شوند، امکان پذیر است . آنچه در ادامه می آید بررسی واکنش هسته های یک هدف خاص (181ta) و یک نوع ذره پرتابه خاص (p) با یک محصول معین (n) می باشد که برآوردی از سطح مقطع براساس طیف خروجی واکنش است . روش اندازه گیری سطح مقطع به کمک اندازه گیری زمان پرواز نوترون ها و در نهایت تعیین انرژی آنها می باشد و مقایسه نتایج با محاسبات نظری که توسط کد کامپیوتری آلیس انجام شده است . کار تجربی با ساخت آشکارساز سوسوزن مایع ne213 در بخش و اندوگراف سازمان انرژی اتمی شروع شد و واکنش ها در سازمان انرژی اتمی کرج در بخش سیکلوترون توسط آن شتابدهنده انجام شده و داده های مورد نیاز بدست آمده است .