بررسی مقایسه ای سلامت عمومی زنان شاغل بر اساس رده شغلی آنها در سازمان بهزیستی شهر تهران

هدف از این پژوهش تعیین وضعیت سلامت عمومی زنان شاغل، مقایسه سلامت عمومی زنان شاغل باتوجه به رده شغلی آنها و بررسی ارتباط بین سلامت و رده شغلی به عنوان یک عامل اجتماعی اثرگذار بر سلامت می باشد. مطالعه حاضر از نوع مطالعات توصیفی _ تحلیلی می باشد. روش مطالعه، روش مقطعی است. جامعه آماری این پژوهش از 1034 نفر زن شاغل تشکیل می شود. شیوه نمونه گیری در این پژوهش، روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای است و نمونه آماری این پژوهش را 160 زن شاغل درسازمان بهزیستی شهر تهران تشکیل می دهند. یافته های پژوهش نشان دادند که بین نمره سلامت عمومی و رده های شغلی به لحاظ آماری ارتباط معنی داری وجود دارد است (0/05< p)، با مقایسه ای که در بین 4 رده شغلی با نمره سلامت عمومی زنان بعمل آمد مشاهده شدکه در مجموع، وضعیت سلامت عمومی زنان شاغل در رده شغلی کارشناس نسبت به سایرین از وضع بهتری برخوردار است، در مقایسه دو به دو رده های شغلی، یافته ها نشان دادند که اختلاف معنی داری بین سلامت زنان شاغل در رده شغلی مدیران با زنان شاغل در رده شغلی کارشناسان وجود دارد( 0/016) p= و زنان در رده شغلی مدیر از سلامت کمتری نسبت به رده بعدی خود یعنی کارشناس برخوردار می باشند. طبق یافته های پژوهش می توان گفت که وضعیت سلامت عمومی زنان شاغل در سازمان بهزیستی شهر تهران در مجموع مناسب نمی باشد. بطوریکه (9/51 درصد) کمی بیش از نیمی از زنان مورد پژوهش (با میانگین نمره سلامت عمومی66/25 و انحراف معیار 035/13) از وضعیت سلامتِ خوبی برخوردار نمی باشند. در نهایت، بر اساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که رده های شغلی می توانند عاملی اثر گذار بر افزایش یا کاهش سلامت فرد شاغل به عنوان یک تعیین کننده اجتماعی سلامت، باشد