بررسی رابطه بین سطح تعامل فرادست-زیر دست (lmx) با خشنودی شغلی (در شعب سازمان تأمین اجتماعی در سطح شهر تهران)

هدف اصلی این تحقیق، تعیین تأثیر یکی از رویکردهای رهبری به نام مبادله رهبر- پیرو بر سطح رضایت شغلی کارکنان شعب سازمان تأمین اجتماعی در سطح شهر تهران است. رهبری، فرایندی است که با آن، یک فرد بر گروهی از افراد اثر می گذارد تا به یک هدف مشترک برسند. گرین، گراون، اسکات و گونزالس (2006: ص38) رویکردهای رهبری را در هفت طبقه قرار می دهند: صفات مشخصّه، سبک، وضعیتی، اقتضایی، مسیر هدف، تحولی و تعامل رهبرـ پیرو (lmx) . نکته جالب در اینجاست که آنها، رویکرد lmx را تفکّری متمایز از سایر رهیافت ها می دانند. تئوری lmx یک فرایند رابطه ای است که رابطه میان رهبر و پیرو را منحصر به فرد و خاص نموده و مخالف این رویکرد است که که یک سبک رهبری برای تمامی پیروان در تمامی شرایط به کار گرفته شود. از طرفی، رضایت شغلی، یک واکنش احساسی به وضعیت یا موقعیت شغلی است و یکی از قوی ترین همبسته های lmx می باشد. زیردستان دارای lmx بیشتر، نه تنها پاداش های بیرونی به خاطر امتیازات عملکردی بهتر و پیشرفت شغلی دریافت می کنند، بلکه رضایت درونی بیشتری نیز از لحاظ استقلال و وظایف چالشی دارند. با این وصف، در این فصل به مسئله تحقیق، اهمیت و ضرورت موضوع، مدل مفهومی و فرضیه های تحقیق، جامعه و نمونه آماری تحقیق، ابزار تحقیق، روش تحلیل اطلاعات، محدودیتهای تحقیق، و تعریف عملیاتی واژگان تحقیق اشاره خواهد شد.