بررسی تغییرات شوری منطقه نیریز در دوره سیزده ساله با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی و سنجش از دور

مراحلی که به تخریب زمین منجر می شود، ترکیبی از عوامل مختلفی است که شور شدن خاک و آب، یکی از آن ها است. کنترل این امر یکی از مهمترین مشکلات تاریخ کشاورزی است. بنابراین شناسایی و طبقه بندی اراضی شور، نخستین اقدام برای مبارزه و یا سازگاری با شرایط محیطی آن ها خواهد بود. نقش سنجش از دور برای مطالعات مختلف طبیعی به خصوص بررسی پدیده های موجود در مناطق سخت و دشوار غیر قابل انکار می باشد. استفاده از تبدیل های طیفی و شاخص ها در سنجش از دور ابزاری است که می تواند برا ی شناسایی پدیده های مختلف که با تک باندهای معمولی قادر به شناسایی آن ها نیستیم مورد استفاده قرار گیرد. این مطالعه در منطقه نیریز واقع در شرق شیراز به وسعت 37000 هکتار انجام گرفت. این تحقیق با هدف اصلی تهیه نقشه شوری و بررسی روند تغییرات آن در یک مقطع زمانی 13 ساله به کمک فن آوری سنجش از دور و سامانه اطلاعات جغرافیایی انجام گرفته است. در مرحله نخست،60 نقطه در محدوده مورد مطالعه انتخاب و برداشت نمونه از عمق cm10-0 سطح خاک انجام گرفت. پردازش های لازم از قبیل تصحیح هندسی و رادیومتری بر روی تصاویر ماهواره لندست 7 و ماهواره استر مربوط به سال های 2000 و 2007 در نرم افزار ilwise انجام گرفت و با بررسی آماری باندها و pca ها و شاخص های مربوطه، بهترین آنها در نرم افزار spss تعیین گردید. در مطالعه خاک منطقه بهترین باند انتخابی برای خاک های شور در ماهواره aster، pc1456789 و در ماهواره لندست 541pc3 بدست آمد. روش طبقه بندی نظارت شده حداکثر احتمال برای منطقه به کار رفت. در نهایت نقشه های شوری با مقیاس 1:150000 در arc gis تهیه و مقایسه گردید.