ساخت و تهیه نانوذرات طلای محافظت شده با مشتقات پیریدین با قابلیت کمپلکس شدن با یونهای فلزی

دراین پایان نامه، تثبیت گروه های چلیدامات و 2-آمینو پیریدین را روی نانو ذرات طلای با قطر حدود 2 نانو متر طراحی کردیم. بررسی ما در این زمینه با اصلاح سطح نانو ذرات طلای آلکان تایولی حامل گروه های انتهای چلیدامات و 2-آمینو پیریدین آغاز شد و در ادامه قابلیت کمپلکس شدن این نانو ساختارهای اصلاح شده با یون های فلزی مورد مطالعه قرا گرفت. قابلیت کمپلکس شدن این نانو ذرات اصلاح شده هشت تایی احاطه شده با گروه های چلیدامات و 2-آمینو پیریدین با یون های فلزی مختلف از قبیل مس ii، کبالت ii، روی ii، منگنز ii، نیکل ii، سرب ii و نقره i با استفاده از تکنیک های tem و uv-vis بررسی شده است. بر اساس نتایج به دست آمده، با افزایش محلول آبی حاوی یون های فلزی سنگین (مس ii، کبالت ii و روی ii) به نانو ذرات احاطه شده با چیلیدامات محلول در تتراهیدروفوران، پل های چلیدامیک اسید-یون فلزی-چلیدامیک اسید بین نانو ذرات ایجاد می شود که منجر به تجمع نانو ذرات می شود. این امر توسط مقایسه شکل های tem (قبل و بعد از کمپلکس شدن) ثابت می شود. در بررسی دیگری مشاهده شد با افزایش محلول آبی حاوی یون نقره i به نانو ذرات احاطه شده با 2-آمینو پیریدین محلول در متانول، یک کمپلکس پایدار 1+2 در شرایط ملایمی ایجاد شده است. این امر توسط مقایسه شکل های tem و طیف جذبی نوری از سوسپانسیون کلوئیدی قبل و بعد از افزایش یون های فلزی ثابت می شود. به محض افزایش یون نقره یک پیک جذبی قوی در ناحیه حدود 520 نانومتر دیده می شود که این ویژگی مربوط به نانو ذرات بالای 2 نانومتر است و تجمع نانو ذرات را ثابت می کند. با گذشت زمان این پیک جذبی به سمت طول موج های بلندتر جابجا می شود که این امر افزایش تجمع را نشان می دهد. علاوه بر جذب نوری آزمایش های tem تجمع بین نانو ذرات را به واسطه ایجاد کمپلکس 1+2 با یون نقره i ثابت می کند.