آموزش دیکته ی فارسی به خارجیان و بررسی اشکالات املایی آن ها با رویکردی بازخوردمحور

این پایان نامه سعی دارد ابتدا با رویکردی بازخوردی، شیوه ی ارائه ی درس دیکته ی فارسی به خارجیان را تبیین نماید. بر اساس بررسی های صورت گرفته، اقدامات لازم برای ارائه ی درس دیکته به سه مرحله تقسیم می شوند: اقدامات پیش از ارائه ی دیکته، اقدامات هنگام ارائه ی دیکته و اقدامات پس از ارائه ی دیکته. در ادامه نیز، با کمک روش تحقیق توصیفی- تحلیلی، در چارچوب فرضیه ی بررسی مقابله ای و نظریّه ی تحلیل خطاها، به بررسی اشکالات املایی تاجیک زبانان از طریق ده متغیّر زیر می پردازد: «جابجایی یا قلب حروف، حذف یا درج صامت، حذف یا درج مصوّت، جانشینی صامت، جانشینی مصوّت، دندانه نویسی، تشدیدگذاری، نقطه گذاری، جدانویسی کلمات و کلمات استثنا». بررسی متغیّرهای مورد نظر، به وسیله ی آزمونی که از ده نفر از زبان آموزان تاجیک گرفته شد، انجام پذیرفت. میزان تداخل زبان اول که حدود 57% بوده است نیز به کمک بررسی مقابله ای دو زبان مشخّص گردید. بررسی ها نشان داد که خطای جانشینی مصوّت، بالاترین درصد خطاها به میزان (ف=29، د=4/28%) را به خود اختصاص داده است. بنابراین، به نظر می رسد بیشترین مشکل تاجیک ها مربوط به همین خطا می باشد.