راهکارهای ارتقاء کارکردهای مدیریت تکنولوژی در شرکت برق منطقه ای تهران

چکیده: نگرش سیستمی موضوعی است که سالهاست مورد توجه مدیران در تمام حوزه های مختلف اعم از فرهنگی و اجتماعی تا اقتصادی و صنعتی قرار گرفته است. مدیریت تکنولوژی نیز یکی از همین حوزه ها می باشد که پردازش های مختلف مرتبط با تکنولوژی در قالب کارکردهای این رشته از مدیریت انجام می شود. نگرش نظام مند، بر وجود عناصر لازم و کافی، تعاملات صحیح و مشخص میان آنها و دریافت بازخورها برای حفظ پایداری مجموعه تاکید دارد. از همین رو در این تحقیق، ابتدا گستره کاری و شمول مدیریت تکنولوژی تعریف شده و سپس کارکردهای مدیریت تکنولوژی که متداول ترین آنها عبارت اند از شناسایی، انتخاب، اکتساب، بهره برداری، محافظت و رها سازی تکنولوژی، و زیر سیستم های نظام را شکل می دهند و ابزارهای عملیاتی آن ها، با استفاده از مطالعات کتابخانه ای شناخته شده اند. پس از آن رویکرد فرآیندی نسبت به این کارکردها مورد توجه قرار داده شده و سیر مطلوب فعالیت های به هم پیوسته برای بهره مندی کامل از منافع تکنولوژی و کاهش مضرات آن، شناسایی شده است. در ادامه مشخص شد که رویکرد پویا نسبت به انجام کارکردهای مدیریت تکنولوژی، بیشترین استقبال را در نظریات اخیر به خود اختصاص داده است بنابراین نحوه مناسب توالی فعالیت ها، بسته به شرایط سازمانی تعیین می گردد و در بسیاری موارد بر اساس این رویکرد پویایی، کارکردها بصورت رفت و برگشتی مورد توجه قرار می گیرند و حلقه هایی در میان زیر سیستم ها ایجاد می شود. با این اندوخته، وضعیت استقرار تئوری تبیین شده در شرکت برق منطقه ای تهران بوسیله مطالعات میدانی و انجام مصاحبه ها و پرسشنامه ها، مورد ارزیابی قرار گرفته و نتایج وضعیت جاری با ابزارهای مناسب نمایش داده شده است. و نهایتاً ضعف ها و قوت های شرایط موجود مشخص شده و راهکارهای بهبود وضعیت موجود برای نیل به شرایط ایده آل مطرح گردیده است. البته شایان ذکر است که در این مطالعه، نطام بهبود یافته که نشان دهنده بخش های مختلف متولی کارکردها، نحوه تعاملات و رویه های سازمانی باشد، تعیین نگردیده است. چرا که این عمل نیاز به مطالعات گسترده تر و متخصصانی در زمینه مهندسی سیستم می باشد.