تاثیر برنامه ریزی راهبردی معطوف به معنا و ساختار دستوری بر نگارش ژانر روایتی

به دنبال بسیاری از تحقیقات بعمل آمده شامل تحقیق مهنرت در سال 1998، یوان و الیس در سال???? و سانگارون در سال 2005 که تاثیر برنامه ریزی راهبردی را بر عملکرد زبان آموزان مثبت یافته اند، این پژوهش به بررسی تاثیر معطوف سازی توجه زبان آموزان به معنا و ساختار دستوری زبان پرداخته است. این در حالیست که به زبان آموزان به ترتیب زمانهای یک و پنج دقیقه برای برنامه ریزی راهبردی اختصاص داده شده است. این مطالعه به صورت تصادفی چهل و هشت زبان آموز سطح متوسط را به شش گروه تقسیم کرد. سپس به زبان آموزان یک داستان کوتاه بر اساس شش تصویر داده شد تا آن را پس از برنامه ریزی راهبردی معطوف به معنا و ساختار دستوری، هر کدام با یک و پنج دقیقه زمان، به صورت نوشتاری روایت کنند. نوشته های روایتی زبان آموزان با استفاده از روش های آماری انوا ، تی تست و معیار های روانی و درستی زبان مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که زبان آموزانی که به ساختار دستوری زبان معطوف شده بوده اند نوشته های درست تر و روان تری داشته اند نسبت به زبان آموزانی که به معنا معطوف شده بودند و یا زبان آموزانی که به هیچ جنبه ای از زبان سوق داده نشدند. همچنین نتایج این پژوهش نشان داد زبان آموزانی که یک دقیقه زمان برای برنامه ریزی راهبردی داشته اند نوشته های درست تری از لحاظ درستی ساختار زبانی نسبت به همتای پنج دقیقه ای خود داشتند اما از لحاظ روانی در روایت داستان نتایج عکس بدست آمد. بنابراین نتایج این پژوهش حاکی از آن است که برنامه ریزی راهبردی معطوف به ساختار دستوری اثر بهتری بر درستی و روانی نوشته های ‍زبان آموزان نسبت به برنامه ریزی راهبردی معطوف به معنا داشته است. همچنین هر قدر زمان برای برنامه ریزی راهبردی بیشتر شود اثر آن بر روانی کلام بیشتر و بر درستی کلام کمتر میشود.