مطالعه اثر ترکیب حلال، دما و توان التراسوند در دگراداسیون التراسونیکی پلی-وینیل استات

مهمترین اثر شناخته شده امواج التراسوند بر پلیمرها، دگراداسیون پلیمر توسط این امواج است. فرایند دگراداسیون در نتیجه اثر امواج التراسوند بر روی حلال و مربوط به فرایند حفره سازی است. تشکیل، رشد و انهدام حبابها باعث حرکت سریع مولکولهای حلال موجود در اطراف حبابهای در حال انهدام می شود و این حرکت سریع باعث ایجاد گرادیان سرعتی بزرگی می شود. این گرادیان سرعت باعث ایجاد یک کشیدگی در محلول می شود. این کشیدگی ایجاد شده بر زنجیر پلیمر نیرو وارد می کند و باعث شکسته شدن زنجیر پلیمر می شود. در این پایان نامه دگراداسیون محلول های پلی وینیل استات در حلال دی متیل فرمامید و آب با کسر های حجمی دما ها و توان های مختلف بررسی شده است. ثابت های سرعت با استفاده از چندین مدل سینتیکی محاسبه شده و نمودار آن بر حسب داده های ترمودینامیکی رسم و توجیه شده اند. همچنین مطالعه سنتیک دگراداسیون بر اساس داده های ویسکومتری است. نتایج این مطالعه نشان می دهد که با افزایش دما، کسر حجمی آب و کاهش توان سرعت دگراداسیون کاهش یافته و جرم مولکولی حدی افزایش می یابد. با افزایش دما، فشار بخار حلال افزایش یافته و زیادی وارد حباب-های تشکیل شده در داخل محلول می شوند و انهدام حباب ها را ملایم تر می کنند.همچنین با افزایش دما ویسکوزیته کاهش یافته که باعث افزایش سرعت دگراداسیون می شود.ولی نتایج نشان می دهند که اثر فشار بخار بر ویسکوزیته برتری دارد. در این پایان نامه اثر ترکیب حلال و دما بر روی ویسکوزیته ذاتی بررسی شده است و نتایج این بررسی نشان می دهند ویسکوزیته ذاتی با افزایش دما برای محلول های پلیمری کاهش می یابد. همچنین نتایج این بررسی نشان می دهند ویسکوزیته ذاتی با با افزایش کسر حجمی آب برای محلول های پلیمری کاهش می یابد.