اثربخشی آموزش گروهی تکنیک های شناختی- رفتاری بر تغییر سبک های دلبستگی و افزایش خوشبینی و سلامت روان در دانشجویان پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد سال تحصیلی 90-1389

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش تکنیک های شناختی رفتاری بر تغییر سبک های دلبستگی و افزایش سلامت روان و افزایش خوشبینی دانشجویان رشته پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد می باشد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش، یک تحقیق نیمه آزمایشی است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشکده علوم پزشکی دانشگاه آزاد مشهد در سال تحصیلی 90- 1389بود. برای انتخاب نمونه پس از نمره گذاری، غربالگری صورت گرفت و پس از آن 30 نفر از افرادی که دارای سبک دلبستگی نا ایمن بودند به عنوان حجم نمونه تعیین شد که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه دلبستگی بزرگسالی(aai)، آزمون سلامت عمومی (ghq-28) و آزمون جهت گیری زندگی (lot-r) بود. ابتدا برای هر دو گروه پیش آزمون اجرا گردید، سپس مداخله آزمایشی (آموزش تکنیک های شناختی- رفتاری) به گروه آزمایش ارائه گردید و پس از اتمام برنامه آموزشی پس آزمون برای هر دو گروه اجرا شد. داده ها با آمار توصیفی و استنباطی و با استفاده از نرم افزار spss آماری تحلیل شد. نتایج تحلیل فرضیه ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس نشان داد که آموزش تکنیک های شناختی- رفتاری باعث تغییر سبک های دلبستگی، افزایش سلامت روان و افزایش خوشبینی دانشجویان می شود.