بررسی عامل های اثرگذار بر انگیزه مشارکت مدیران و کارشناسان ستادی آموزش و پرورش استان اصفهان در برنامه ریزی آموزشی بر اساس نظریه انتظار وروم.

یکی از روش ها و ابزارهای مهمی که به طور معمول برای افزایش بهره وری کارکنان و اثربخشی فعالیت های سازمان ها مورد تاکید قرار می گیرد، ایجاد زمینه های مناسب جهت جلب مشارکت آنان و ایجاد یک نظام مدیریت مشارکتی در درون سازمان ها می باشد. ایجاد یک نظام مدیریت مشارکتی در سازمان ها مستلزم برنامه ریزی دقیق و شناخت ویژگی های کارکنان و ارزیابی دقیق میزان انگیزه مشارکت سازمانی و عامل های اثرگذار بر آن می باشد. در این پژوهش عامل های اثرگذار بر انگیزه مشارکت کارکنان بر اساس نظریه انتظار، شامل ارزش، انتظار و سودمندی نتیجه ها بررسی گردیده است. این پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی بوده است. جامعه آماری پژوهش 147 مدیر و 1013 کارشناس(در مجموع 1160 نفر) شاغل در اداره های آموزش و پرورش در سال 1390 را در بر گرفته است. نمونه آماری با روش نمونه گیری خوشه ای متناسب با حجم به صورت تصادفی 280 نفر انتخاب گردیده است. برای گردآوری اطلاعات از یک پرسش نامه ی محقق ساخته استفاده شده است که با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ پایایی آن 94/0 برآورد گردیده و اعتبار محتوایی آن از طرف پنج نفر از استادان گروه علوم تربیتی دانشگاه اصفهان و دو نفر از کارشناسان آموزش و پرورش مورد تایید قرار گرفته است. به منظور پاسخ به سوال های پژوهش، از آزمون t تک متغیره، تحلیل واریانس و روش مدل سازی معادله های ساختاری استفاده گردیده است. یافته ها نشان داده است که نظریه انتظار می تواند انگیزه مدیران و کارشناسان آموزشی استان اصفهان را روشن تر بیان کند. نتیجه-ها نشان داده است که ارزش، انتظار و سودمندی نتیجه ها به میزان بالایی بر انگیزه مشارکت افراد در برنامه ریزی آموزشی اثرگذار بوده است. همچنین نشان داده است که تفاوت معنادار بین مدیران و کارشناسان آموزشی در هیچ کدام از سه متغیر وجود ندارد؛ بر حسب جنسیت بین ارزش و انتظار تفاوت معنادار بوده است؛ بر حسب سطح تحصیل بین ارزش و سودمندی نیز تفاوت معنادار بوده است؛ بر حسب سابقه خدمت بین انتظار و سودمندی تفاوت معنادار بوده است و بر حسب منطقه خدمت نیز تنها متغیر انتظار تفاوت معنادار داشته است. از همین رو پیش نهاد می شود برای بالابردن انگیزه افراد باید بر عامل های ارزش، انتظار و سودمندی نتیجه ها تمرکز کرد.