بررسی علل اندک بودن روایات اهل بیت در صحاح ششگانه اهل سنت

صحاح شش گانه از آثار حدیثی مشهور و مطرح در بین مسلمین است. با وجودی که مولفان این کتب با اهل بیت(ع) همزمان بوده اند و به رغم برجستگی و عظمت این بزرگواران و نیز توصیه ها و سفارشات پیامبر(ص) درباره رجوع و تمسک به آنان و معرفی آنها به عنوان کشتی نجات و چراغ هدایت،اندکی روایات و احادیث اهل بیت(ع) در این کتب و در مواردی نبودن هیچ روایتی از آنان، ذهن انسان را درگیر چرایی این موضوع می-کند. این پژوهش با به کار گیری روش آماری در کل صحاح شش گانه اهل سنت و مطالعه و تحلیل مسائل تاریخی، سیاسی، رجالی و اعتقادی، علل اندکی این روایات را مورد بررسی قرار می دهد. بر اساس رهیافت این پژوهش، اجرای قانون ممنوعیت نقل و تدوین احادیث در بین اهل سنت در سده اول هجری و جلوگیری از انتشار روایت فضایل و مناقب اهل بیت(ع) در میان مردم و به دنبال آن اختناق و فشارهای شدید حاکمان بر اهل بیت(ع)، طراحی اصول کلامی ـ عقیدتی، ایجاد قواعد خاص رجالی، پیدایش اختلاف در بین مسلمین و به وجود آمدن فرقه های گوناگون، همگی عوامل مژثر در کمبود روایات اهل بیت(ع) در صحاح شش گانه اهل سنت است.