مقایسه سواد خواندن دانش آموزان مبتلا به مشکل حاد بینایی و عادی پایه چهارم ابتدایی شهر تهران در سال

امروزه خواندن به عنوان یکی از مهمترین ارکان آموزش در مقطع ابتدایی مطرح است و زیر بنای یادگیری دانش آموز محسوب می گردد،هدف از انجام این پژوهش بررسی پیشرفت خواندن در دانش آموزان آسیب دیده بینایی پایه چهارم ابتدایی و مقایسه آن با دانش آموزان هم پایه عادی می باشد. در این تحقیق کاربردی از لحاظ هدف که از نوع علی- مقایسه ای می باشد, دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی مدارس استثنایی ویژه دانش آموزان مبتلا به مشکل حاد بینایی در شهرهای تهران, ری و قم به تعداد 27 نفر به روش جامعه آماری در دسترس انتخاب و با همان تعداد دانش آموز هم پایه از مدارس عادی مجاور که به شکل تصادفی ساده انتخاب شدند, مورد مقایسه قرار گرفتند. داده ها از طریق دو داستان شکلات و پول روینده که از دفترچه های مطالعه بین المللی پرلز انتخاب شده بود و آزمودنی باید پس از خواندن داستانها به تعدادی سوال برگرفته از متن پاسخ می داد جمع آوری و سواد خواندن و درک متون ادبی و اطلاعاتی دانش آموزان شرکت کننده در پژوهش مورد بررسی قرار گرفت. داده های حاصل با استفاده از آزمون تی مستقل برای مقایسه گروه ها مورد تحلیل قرار گرفته و نتایج استخراج شد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که تفاوت بین دانش آموزان مبتلا به مشکلات حاد بینایی و دانش آموزان عادی در زمینه سواد خواندن و درک متون ادبی از نظر آماری معنادار بود و فرضیه های پژوهش مبنی بر تاثیر آسیب بینایی بر سواد خواندن و درک متون ادبی تایید شد. اما با وجود تفاوت در انحراف معیار و میانگین درک متون اطلاعاتی دانش آموزان عادی و نابینا، اختلاف از نظر آماری معنادار نبود و فرضیه در خصوص تفاوت در درک متون اطلاعاتی رد شد. با توجه به تفاوت معنادار در سواد خواندن,دانش آموزان مبتلا به آسیب بینایی نسبت به همسالان عادی شاید بتوان گفت علت این تفاوت در محدود بودن منابع مطالعاتی دانش آموزان مبتلا به آسیب بینایی در مقایسه با همسالان عادی ایشان است