ارزیابی عوامل سازمانی تسهیم دانش درادارات آموزش وپرورش مناطق شهر

پژوهش حاضر با هدف ارزیابی عوامل سازمانی تسهیم دانش درادارات آموزش وپرورش شهر تهران ، از طریق تعیین میزان تعهد مدیریت در کارکنان ، تعیین وجود تکنولوژی مناسب در کارکنان ، تعیین فضای تعامل اجتماعی میان کارکنان ، تعیین اطمینان بین پرسنلی کارکنان ، تعیین ساختار پاداش میان کارکنان وتعیین تفاوت های موقعیتی میان کارکنان انجام گردید .روش پژوهش از نظر راهبرد اصلی : کمی، از نظر هدف :کاربردی ، از نظر راهکار اجرایی : میدانی وکتابخانه ای . جامعه آماری مورد مطالعه 600 نفراز کارکنان رسمی و تمام وقت شاغل در ادارات آموزش وپرورش مناطق 19 گانه شهر تهران که درمناطق دو، سه ، چهار ، پنج ، هشت ، دوازده ، سیزده ، شانزده ، ونوزده اجراشد .حجم نمونه 125 نفر از طریق جدول مورگان به گونه ای تصادفی خوشه ای انتخاب و با روش نمونه برداری به صورت مرحله ای انتخاب ، سپس در داخل ادارات مناطق به روی افراد گروه نمونه مورد مطالعه اجرا گردید . دراین پژوهش ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته ای، که شامل دوبخش پرسش است، به طورکلی 31سوال ، شامل 7 پاره تست است که به ترتیب تعهد مدیریت ، وجود تکنولوژی مناسب، فضای تعامل اجتماعی ، اطمینان بین پرسنلی ، ساختار پاداش، تفاوت های موقعیتی ،ادراک تسهیم دانش را می سنجد، روایی پرسشنامه با استفاده از ضرایب ماتریس همبستگی متغیرهای تسهیم دانش و اعتبار آن با محاسبه آلفای کرانباخ محاسبه وتایید شد ، برای پاسخ به پرسش اول از مدل t تک نمونه ای استفاده شد ونتایج حاصله حاکی از آن است که متغیرهای وجود تکنولوژی مناسب تسهیم دانش وساختار پاداش گروهی در حد پایین هستند و متغیرهای تعهد مدیریت ، تفاوت های موقعیتی تسهیم دانش درحد متوسط وادراک تسهیم دانش واعتماد بین کارکنان وفضای تعامل اجتماعی درحد بالا مشخص شده است برای پاسخ به پرسش دوم از مدل رتبه ای فریدمن ، مشخص شد که اعتماد بین کارکنان بالاترین رتبه وساختار پاداش گروهی در پایین ترین رتبه قرار دارد و بقیه متغیرها در رتبه دوم تاششم قراردارند و برای پاسخ به پرسش سوم از مدل همخوانی مجذورکای استفاده شده است ، که غیرازرابطه ویژگی های فردی ، متغیرهای وجود تکنولوژی مناسب تسهیم دانش ، فضای تعامل اجتماعی، اعتماد بین کارکنان و ساختار پاداش گروهی با منطقه آموزشی رابطه دارد وفضای تعامل اجتماعی با سن رابطه دارد و دیگر ویژگی های فردی با هیچ یک از عوامل سازمانی تسهیم دانش دیگر رابطه معنا دار ندارد