بررسی شاخص های تولیدمثلی گله های گاو شیری استان های آذربایجان شرقی و غربی و مقایسه آن با استاندارد های موجود

در این مطالعه برای تعیین عملکرد تولیدمثل (روزهای باز، فاصله گوساله زایی، طول دوره ی آبستنی) و اختلالات تولید مثلی (جفت ماندگی، سخت زایی) گاوهای هلشتاین استان آذربایجان شرقی و برخی از عوامل موثر بر آن از داده های تولید مثلی مربوط به 5118 راس گاو از سال 1381 تا 1388 استفاده گردید. میانگین (± انحراف معیار) روزهای باز، فاصله ی گوساله زایی و طول دوره آبستنی به ترتیب 98/61±109، 33/62±387 و 85/7±277 روز برآورد گردید. فصل زایش، تولید شیر 305 روز، وضعیت زایش، وضعیت جفت تأثیر معنی داری در سطح (01/0 (p< و شکم زایش در سطح (05/0 (p< بر روی روزهای باز و فاصله گوساله زایی داشته اند اما سال زایش، جنس و وزن گوساله های متولد شده تاثیر معنی داری نداشتند. بین روزهای باز و فاصله گوساله زایی همبستگی بالایی 98/0 r= وجود داشت. میانگین تولید شیر از سال 1381 تا 1388 روند رو به افزایش داشت در حالی که عملکرد تولیدمثلی روند کاهشی داشت. بهترین عملکرد تولیدمثل مربوط به زایش های زمستان و ضعیف ترین مربوط به زایش های بهار بود. گاوهای جفت مانده و سخت زا روزهای باز و فاصله زایش طولانی تری داشتند. گاوهای شکم اول عملکرد تولیدمثلی ضعیف تری داشتند. متوسط میزان جفت ماندگی 4/11 درصد بود. شکم زایش، سخت زایی، جنس و وزن گوساله ها تاثیر معنی داری (01/0 (p<را بر بروز جفت ماندگی داشتند. همچنین میزان کلی سخت زایی 2/10 بود که سهم گاوهای سخت زا 89/3 و گاوهای که نیاز به کمک در هنگام زایش داشتند 38/6 بود. شکم زایش، سال زایش، وزن و جنس گوساله تاثیر معنی داری (01/0 (p<را بر بروز سخت زایی داشتند.