اثر برخی تیمارهای غیر زیستی بر روی مرگ سلولی برنامه ریزی شده در گل رز (rosa hybrida cv. dolce vita+)

گل رز با داشتن رنگ های متنوع، فرم زیبا و عطر خوشایند، ارزش اقتصادی بالایی دارد که طول عمر کوتاه آن مشکلی در تجارت آن محسوب می شود. به منظور افزایش ماندگاری و بررسی مرگ سلولی برنامه ریزی شده، آزمایشی هایی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار بر روی گل های شاخه بریده رز (rosa hybrida cv. dolce vita+) تحت تیمار فیزیکی میدان مغناطیسی ایستا (15 و mt 25) به مدت h 3 و یا تیمارهای شیمیایی نانو نقره (5 و ppm 10)، ba (25 و mg l-150(، ساکارز 1% و ترکیب نانو نقره با ساکارز 3 و 6% به اجرا در آمد. مقدار کلروفیل، وزن تر گل ها و مقدار جذب آب از گلجای اندازه گیری شد و همبستگی این صفات با درصد مرگ سلولی برنامه ریزی شده مطالعه شد. جوانترین برگ های بالایی برای این بررسی مطالعه شدند. نتایج نشان داد که تیمار فیزیکی mt 15 سبب افزایش معنی دار ماندگاری گل ها تا 25 روز در مقایسه با شاهدها و تیمارهای شیمیایی شد. در مقایسه با شاهدها، نانو نقرهppm 5 و ساکارز 1% باعث افزایش طول عمر گل ها به ترتیب تا 23 و 18 روز شدند. با ظهور علائم اولیه پژمردگی، مقدار جذب آب و وزن تر نسبی گل ها کاهش پیدا کردند. با اعمال تیمار فیزیکی کمترین کاهش در مقدار وزن تر گل ها مشاهده شد. میدان مغناطیسی mt 15 بیشترین مقدار جذب آب و کمترین کاهش در مقدار کلروفیل را در گل شاخه بریده رز نشان داد. نانو نقره (5 و ppm 10) هم بیشترین مقدار جذب آب را نشان داد. در هفدهمین روز اعمال تیمارهای مختلف، وزن تر نسبی و مقدار آب جذب شده از گلجای رابطه معنی دار معکوسی با مرگ سلولی برنامه ریزی شده گل شاخه بریده رز مورد مطالعه نشان دادند.