محاسبه پارامترهای قلب راکتور با سوخت های ترکیبی و مقایسه اثرات ناخالصی آنها با کد mcnp

اگر به واپاشی توریوم در اثر دریافت نوترون نگاه کنیم، متوجه تولید اورانیوم-233 می شویم که از نقطه نظر قانون منع تکثیر سلاح های هسته ای در مقایسه با پلوتونیوم دارای ارجحیت است، زیرا توریوم همراه با اورانیوم-233 است که یک ایزوتوپ با رادیو اکتیویته بالا است که دارای تابش پرتوهای گاما است که کار کردن و استفاده انحرافی از آن را مشکل می کند. مزیت دیگر آن این است که با افزودن مقداری اورانیوم-238 به توریوم طبیعی می توان اورانیوم-233 را تقلیب کرد که سبب اسمبلی بحرانی با سوخت به وجود آمده را منتفی می کند. با استفاده از سوخت های ترکیبی می توان رادیواکتیویته اضافی به سوخت را مهار کرد. در این نوشته ابتدا قلب راکتور با استفاده از کد mcnp بر پایه سوخت های ترکیبی شبیه سازی شده است و همچنین اثرات این سوخت ها روی برخی پارامترهای راکتور بررسی شده است. نتیجه مهمی که از این مباحث می توان گرفت این است که کاهش ضریب تکثیر، بهره برداری از سوخت های ترکیبی را محدود نمی کند، آسیب های پرتویی وارد بر میله های سوخت در اثر سوختگی زیاد و خراب شدن آن ها ، استفاده از آن را محدود می کند. در بخش پایانی نیز تاثیر ناخالصی های موجود در سوخت بر روی ضریب تکثیر موثر بررسی شده است.