نتایجی در نظریه ی اختلال عملگرهای یکنوای ماکسیمال و m- افزایشی در فضاهای باناخ

فرض کنی x یک فضای باناخ حقیقی و g زیرمجموعه ی کراندار باز و محدب از x باشد. در این پایان نامه حل معادله ی نقطه ثابت x عضو tx+cx در d(t).g در نظرگرفته شده است که t:d(t)زیرمجموعه x.2 بتوان x عملگر m افزایشی و احتمالا ناپیوسته و عملگر c:g.x کاملا پیوسته است. نتیجه برودر در مورد عملگرهای تک مقداری t که به طور یکنواخت پیوسته اند و یا پیوسته اند ولی x به طور یکنواخت محدب است به موارد حاضر گسترش پیدا کرده است. روش برودر را در مورد این مجموعه ها نمی توان به کار برد حتی در موارد تک مقداریزیر ردهی همومورفیسم های مجاز وجود دارد.