کاربرد افزودنیهای معدنی و پلیمری در بهبود خواص قیرهای خالص و دوام مخلوطهای آسفالتی

مصالح قیری جزء اصلی آسفالت می باشند که تحت فرآیند انرژی گرمایی در مصالح سنگی نفوذ کرده و موجب چسبندگی سنگ دانه ها می گردند. ضرورت تاثیر گرما بر ایجاد محیط مناسب برای چسبندگی مصالح موجب ایجاد تغییرات عمده در خواص قیر می شود که از بارزترین این تغییرات، تغییر خواص فیزیکی و شیمیایی است. افزایش حد مقاومت مخلوطهای آسفالتی با اصلاح خواص قیر تحت شرایط مورد نیاز می تواند عمر بهره برداری را افزایش داده و نهایتا هزینه های نگهداری و مرمت یا بازسازی را کاهش دهد. تجربه و بررسیهای آزمایشگاهی نشان داده است که خصوصیات مصالح سنگی در طی دوره بهره برداری تغییرات چندانی ندارد و خصوصیات این مصالح با خصوصیات اولیه تقریبا مشابه و یکسان هستند. اما قیر در فرآیند تهیه آسفالت، پخش و تراکم و بهره برداری دچار تغییرات عمده فیزیکی و شیمیایی می شود. پدیده تغییرات تدریجی در ترکیب شیمیایی قیر و خواص آن را نمی توان متوقف کرد. اما این امکان وجود دارد که با استفاده از افزودنی هایی مانند پلیمرها و مواد معدنی آنرا به تاخیر انداخت. در این تحقیق پس از شناسایی و معرفی مواد افزودنی موجود در جهان تاثیر این افزودنی ها بر خواص فیزیکی و شیمیایی قیر و همچنین اثر آن بر کیفیت و دوام مخلوط های آسفالتی مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته و با توجه به امکانات و افزودنی های موجود در ایران، آزمایش فیزیکی ، شیمیایی و مکانیکی بر روی قیر و مخلوط های آسفالتی انجام شده است.