بررسی اثر مهار کننده پروتئین کینازa بر تخریب حافظه القاء شده بوسیله استرپتوزوتوسین در مدل موش صحرایی با استفاده از دستگاه ماز آبی موریس

در اکثر پستان‎داران هیپوکامپ نقش مهمی در یادگیری حافظه ی فضایی دارد. مطالعات اندکی اثرات مهارکننده های فارماکولوژیک pka را بر حافظه و یادگیری مورد بررسی قرار داده اند و نقش pka در یادگیری حافظه فضایی به طور دقیق مشخص نیست. در تحقیق حاضر اثرات برهم‎کنش استرپتوزوتوسین و h89 (که یک مهار کننده انتخابی pka است) بر مرحله یادگیری حافظه فضایی، در ماز آبی موریس مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق موش های صحرائی نر تحت جراحی قرار گرفته و به صورت 2 طرفه در ناحیه i.c.v مورد کانول گذاری قرار گرفتند، سپس به گروه 6 تایی تقسیم شدند. گروه کنترل، حامل داروهای تست شده در این آزمایش که dmso و saline می باشد را به صورت تزریق 2 طرفه داخل i.c.v به میزان 5µl در هر طرف دریافت نمود. سایر گروهها، stz را با دوز 3mg/kg و h89 را با غلظت 10µm و stz+h89 را به صورت تزریق دوطرفه داخل i.c.v دریافت نمودند. تمامی تزریقات 1 هفته بعد جراحی انجام می گرفت. 2 هفته بعد موش ها تحت آموزش قرار گرفتند که آموزش موش ها به صورت 4روزه (که هر روز شامل یک نوبت و هر نوبت شامل 4 تجربه می باشد) انجام پذیرفت و در روز آخر نیز آزمون سکوی مرئی برای بررسی توانایی دیداری-حرکتی موش انجام شد. نتایج تحقیق ما نشان می دهد که stz در دوز 3mg/kg و h89 در دوز 10µm باعث تخریب مرحله یادگیری حافظه فضائی موش می شوند. به طور خلاصه تحقیق حاضر نشان می دهد که تزریق درون بطنی استرپتوزوتوسین باعث تخریب مرحله یادگیری حافظه فضائی می شود که به واسطه h89 این اثر برگشت پذیر می باشد.