شناخت تفصیلی واژگان فنی نگارگری ایران در دوره صفوی

دوره صفوی یکی از با شکوهترین دوران هنر ایرانی است و در این میان هنر نگارگری مستثنی نیست. هنر نگارگری در این دوره و به خصوص در مکتب اصفهان تغییرات چشمگیری داشته و هنر شناسان بسیاری را شیفته خود گردانده و همین امر موجب گشته که در زمینه نگارگری کتاب ها و مقالات فراوانی به رشته تحریر در آید؛ اما باید خاطرنشان کرد ،بیشترین حجم مطالعات انجام گرفته مربوط به سبک شناسی و زیبایی شناسی این هنر می باشد و کمتر در مورد واژگان فنی وابسته به این هنر سخن به میان آورده شده،و اگر به آن اشاره ای هم شده به صورت جزیی و مابین مباحث دیگر بوده است.دراین زمینه وجود یک مجموعه کاملاًتخصصی در رابطه با هنر نگارگری و واژگان فنی و اصطلاحات مرتبط با ابزار و لوازم مورد نیاز آن همچنان خالی می نماید. و در کتاب های تخصصی هم که پیشینیان برای ما به یادگار گذاشته اند با کلمات و اصطلاحات مشکل و نا مفهومی روبه رو می شویم که درک آن را دشوار می نماید. ازآنجایی که ، گاهی محققین و دانشجویان در حین کار به واژگان نا آشنایی بر می خورند که لازم است در کتاب های مختلف به دنبال آن گشته تا بتوانند آن را درک کرده ، توصیف نمایند یا درباره آن بیشتر بدانند؛ تصمیم گرفته شد تا در حد امکان مجموعه ای از لغات گردآوری شده و در اختیار دانشجویان و علاقه مندان هنر نگارگری قرار گیرد. شاید پاسخگوی نیاز آنان باشد و در وقت و انرژی آنان صرفه جویی نماید. به دلیل غنای هنر نگارگری ایران و گستره زمانی و مکانی بسیار بزرگ آن ، در این پژوهش تنها دوره صفوی مورد مطالعه قرار می گیرد، و اهدافی چون معرفی ابزار، لوازم و انواع رنگ های مورد استفاده در هنر نگارگری و آشنایی با نحوه تولید و ساخت مهمترین ابزار و لوازم این هنر در دستور کار قرار می گیرد.این پژوهش به روش تاریخی – توصیفی انجام گرفت .