مقایسه دو روش تمرینی یوگا و پیلاتس بر کمردرد و عملکرد حرکتی در مردان مبتلا به کمردرد مکانیکی مزمن

هدف از تحقیق حاضر مقایسه دو روش تمرینی یوگا و پیلاتس بر کمر درد و عملکرد حرکتی در مردان مبتلا به کمردرد مکانیکی مزمن است. جامعه آماری این تحقیق را مردان مراجعه کننده به کلنیک های ارتوپدی که برایدرمان کمردرد به آنجا مراجعه کرده بودند را، تشکیل می-دهد. نمونه آماری این تحقیق 30 نفر از مردان واجد شرایط هستند که به طور تصادفی ساده انتخاب ودر سه گروه یوگا، پیلاتس و کنترل تقسیم بندی شدند. در این تحقیق درد کمر بیماران با استفاده از پرسشنامه استاندارد کیوبک به عمل آمد و به منظور ارزیابی میزان انحنای کمری از خط کش منعطف استفاده شدو برای ارزیابی متغیر عملکرد حرکتی که در این تحقیق با استفادهاز تعادل اندازه گیری شد از آزمون تعادل لک لک استفاده شد. تحلیل داده ها بر اساس فرضیه ها و سوالات تحقیق با توجه به نرمال بودن داده ها با آزمون کلموگروف اندازه گیری شده و با توجه به فرضیه های تحقیق از آزمون t همبسته برای بررسی اثر هر یک روش های تمرینی بر متغیر ها و برای مقایسه بین گروهی هر یک از متغیرها از آزمون تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر استفاده شد. کلیه تجزیه تحلیل داده ها با استفاده از برنامه spss نسخه 18 و در سطح آلفای 05.0 انجام شد. یافته های تحقیق نشان داد که بعد از شش هفته، تمرینات یوگا و پیلاتس تاثیر معنی داری بر کاهش درد (p=0.001) و زاویه انحنا(p=0.001) دارد اما بر عملکرد حرکتی(تعادل) این تاثیر معنادار نبود(p=0.06 یوگا); (p=0.072 پیلاتس). در مقام مقایسه نیز بین دو متد تمرینی یوگا و پیلاتس بر روی متغیر ها تفاوت معنی دار نبود(p>0.05).