بررسی تصویر زن در "کاغذ دیواری زرد" شارلوت گیلمن و "بیداری" کیت شوپن

نسل های متمادی زنان نویسنده با موانع و مشکلات مشابهی برای وارد شدن به دنیایی که قرن ها مردان آن را اداره میکردند مواجه شدند. جامعه ی مردسالار ایدئولوژی خود را به مدت طولانی بر زنان تحمیل کردند و آنها را از داشتن هویت فردی محروم کردند. در همین حال از اواخر قرن نوزدهم موقعیت ضعیف زنان در جامعه مردسالاردر حال تغییر بود. دنیای ادبیات شاهد تحولی در محتوی و موضوعات خود بود. در این دوره زنان نویسنده بسیاری به روی کار آمدند. کیت شوپن و شارلوت گیلمن از جمله نویسندگان متمردی بودند که باوجود تمامی مشکلات و تعصبات جامعه قرن نوزدهم سختی های زنان و نیازهایشان را به خوبی در داستان هایشان به تصویر کشیدند. دوره جدید این فرصت را برای زنان بوجود آورد تا جامعه مردسالاری را به چالش بکشند. باوجود این که فرهنگ مردم قرن نوزدهم آماده پذیرش یکباره ابن تغییرات نبود اما آنان توانستند مسیر را برای نسل بعدی خود هموار کند نسل بعدی منتقدین زن کوشش به احیای دوباره آثار فراموش شده از قرن هفدهم به بعد و معرفی آنان به دنیای ادبیات مدرن ورزیدند. "بیداری" کیت شوپن و "کاغذ دیواری زرد" شارلوت گیلمن از نمونه های اولیه ی ادبیات فمینیستی به شمار می روند که جامعه مردسالاری را به چالش کشیده و یک چشم انداز روشن از جامعه آن زمان و ایدئولوژی حاکم بر زنان را به تصویر کشیدند