تأثیر سطوح مختلف پسماند لپه ی باقلا بر عملکرد و برخی از پارامترهای خونی در بره های پرواری لری

این آزمایش با هدف بررسی تاثیر استفاده از سطوح مختلف پسمانده لپه باقلا بر عملکرد تولیدی و پارامترهای خونی در بره های پروار لری اجرا شد. تعداد 36 رأس بره ی نر لری با سن 6 تا 7 ماه و میانگین وزن3/1± 3/30 کیلوگرم به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم و در جایگاههای انفرادی نگهداری شدند. 15 روز دوره عادت¬پذیری و 75 روز دوره پروربندی در نظر گرفته شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره های حاوی مقدار صفر (شاهد)، 20، 40، 60 درصد پسمانده لپه باقلا بود، که جایگزین مواد متراکم تشکیل دهنده خوراک مصرفی روزانه شد. جهت تعیین افزایش وزن روزانه، مصرف خوراک و ضریب تبدیل، بره ها هر 15 روز یک بار وزن کشی شدند. برای اندازه گیری فراسنجه های خونی گوسفندان در هر تیمار از 3 راس بره ی مشخص در روزهای 50 ، 60، 70 و80، دوره پروار، خونگیری به عمل آمد. مصرف خوراک روزانه، میانگین افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل غذایی تحت تاثیر سطوح جیره ای پس مانده باقلا قرار گرفت (p<0/05). بیشترین افزایش وزن روزانه برای بره های تغذیه شده با جیره های 20 درصد پسمانده باقلا مشاهده شد. با افزایش میزان پسمانده باقلا در جیره ی حاوی 60 درصد پسماند باقلا به جای بخش کنسانتره ای، مصرف خوراک به طور معنی داری کاهش یافت. فعالیت آنزیم های آلکالین فسفاتاز، آسپارتات آمینو ترانسفراز، گاما گلوتامیل ترانسفراز و میزان بتا هیدروکسی بوتریک اسید، کراتینین، گلوکز، لاکتات دهیدروژناز، اسید های چرب غیر استریفه و توتال پروتئین در سرم خون بره ها تحت تاثیر جیره های آزمایشی قرار نگرفت. مصرف پسمانده لپه باقلا فعالیت آنزیم آلانین آمینو ترانسفراز سرم خون بره را به طور معنی دار کاهش داد (p<0/05). اوره سرم خون بره های تغذیه شده با جیره حاوی 60 درصد پسماند باقلا به طور معنی داری کمتر از بره های تغذیه شده با جیره حاوی 40 درصد پسمانده باقلا بود (p<0/05).