به کارگیری روش های نوین قابلیت اعتماد جهت ارزیابی ایمنی و خرابی سیستم های مهندسی عمران

رخداد خرابی در بعضی از سیستم های مهندسی عمران مانند سازه ها (از قبیل خرپاها و قاب ها)، شبکه های شریانی زیرزمینی (از قبیل شبکه های آب،گاز) و غیره، معمولا با یک معادله منطقی پیچیده و یا ترکیبی از رخدادهای خرابی چندگانه بیان می شود. علیرغم حصول پیشرفت هایی در تئوری نظریه تجزیه و تحلیل قابلیت اعتماد برای سیستم های مهندسی با اجزای منفرد یا دارای یک المان خرابی، کماکان ارزیابی قابلیت اعتماد سیستم های پیچیده و یا سیستم هایی که دارای مولفه های خرابی زیاد می باشند، امری دشوار است. در حالتی که رخدادهای سیستم به صورت مرکب تعریف شده باشد یا سیستم دارای مولفه های زیادی باشد و یا اینکه مولفه ها از نظر آماری، به خاطر وجود تاثیرات مشترک، به هم وابسته باشند محاسبات قابلیت اعتماد سیستم بسیار پیچیده می گردد. برای غلبه بر چنین چالش هایی اخیرا روش قابلیت اعتماد بر اساس ماتریس ها (msr) و روش ترکیب متوالی(scm ) ارائه شده اند. برخلاف روش های موجود آنالیز قابلیت اعتماد، روش های msr و scm در هر نوع سیستمی اعم از سری، موازی و مرکب بکار می روند و حتی توانایی در نظر گرفتن وابستگی بین پارامترها را نیز دارا می باشند. روش ترکیب متوالی میتواند برای سیستم هایی که تعداد مولفه های آنها بسیار زیاد است، بکار رود، بدون اینکه به هزینه و زمان محاسبات اضافه نماید. از آنجایی که این روشها در تعداد معدودی از سیستم های مهندسی بکار رفته اند، در این پایان نامه ضمن تشریح این روشها، با بکارگیری این روشها در نمونه هائی از سیستم های سازه ای، برتری آنها نسبت به سایر روشهای موجود آنالیز قابلیت اعتماد، نشان داده شده است، که نتایج نشان از سرعت و دقت بالای این روش در محاسبه قابلیت اعتماد سیستم های سازه ای، نسبت به سایر روشهای موجود می باشد.