بررسی رابطه ی بین استفاده از عوامل انسجامی و کیفیت نوشته های زبان آموزان ایرانی

توانایی نوشتن متون صحیح و منسجم به زبان انگلیسی مساله ی بسیار مهمی است که حتی شماری از انگلیسی زبانان بطور کامل بر آن مسلط نیستند. یادگیری نوشتن یک متن صحیح و تأثیرگذار روندی طوالنی است که نیازمند تمرین بسیار و گاها تدریس ضمنی می باشد. نوشتن کار مشکلی است، خصوصا برای دانشجویانی که هنوز بر همه ی مهارت های زبان دوم تسلط کامل ندارند. هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه ی بین تعداد عوامل انسجامی در متون نوشته شده توسط دانشجویان زبان انگلیسی و کیفیت متون می باشد. به این منظور، تعداد 21 متن توصیفی، بحثی، داستانی و توضیحی از 1 نفر از دانشجویان رشته ی آموزش زبان انگلیسی جمع آوری شد و توسط محقق و سه ارزیاب دیگر نمره دهی شد. در تجزیه و تحلیل متون از طبقه بندی عوامل انسجامی متنی ارایه شده توسط هالیدی و حسن )0791( استفاده شد. عوامل انسجامی استفاده شده توسط دانشجویان به دو گروه واژگانی و دستوری تقسیم شدند. رابطه ی بین تعداد عوامل انسجامی و کیفیت متون از طریق فرمول پیرسون محاسبه شد. یافته ها نشان دهنده ی این است که دانشجویان با عوامل انسجامی متنی آشنا بوده و تنوعی از آنها را در متون خود به کار بردند. بسامد وقوع انسجام واژگانی نسبت به همه ی انواع دیگر در هر چهار متن بیشتر بود. به دنبال آن، عامل ارجاعی و عامل پیوندی بسامد بیشتری داشتند. به عالوه، ارتباط قابل تأملی بین استفاده از عوامل انسجامی و کیفیت متون یافت شد.