بررسی رابطه تفکر خلاق مدیران و انگیزش شغلی کارکنان در وزارت امور اقتصادی و دارایی

از موضوعاتی که امروزه مورد توجه محققان علم مدیریت قرار گرفته است، ارتباط بین انگیزش با خلاقیت می باشد. اکثر روان شناسان به خلاقیت به عنوان یک فرآیند ذهنی می نگرند، اما خلاقیت بیشتر یک رویداد فرهنگی و اجتماعی است تا رویدادی روانشناختی. از این رو آنچه را ما خلاقیت می نامیم محصول افراد خاص نیست، بلکه محصول سیستم های اجتماعی ای است که قضاوت هایی را درباره دستاوردهای افراد انجام می دهند(زیمنستیالی ، 1998، ص 313 تا 335؛ به نقل از پروندی، 1391، ص 40 تا 51). اما در یک محیط سازمانی می توان گفت که، تفکر خلاق مدیران، بر کل تشکیلات زیر دستشان تاثیر گذار می باشد. مدیران خلاق، سعی می کنند تا برای برانگیختن کارکنان خود، به آن ها کمک کنند تا معنی علاقه را در کارشان، گذشته از تعهدات حرفه ای و منافع تجاری شرکت کشف کنند. شاید عجیب بنظر برسد که تا اوخر دهه ی نود، خلاقیت در سازمان بعنوان یک ویژگی جالب توجه توصیف می شد، اما امروزه با توجه به شدید تر شدن رقابت میان سازمان ها و بنگاه ها، باید آن را بعنوان یک ضرورت به حساب آورد(سیرت و لامیان؛ ترجمه ی فرامرزی، 1383، ص 14). در این میان انگیزش شغلی از مهمترین عوامل تاثیر گذار در موفقیت و عقب ماندگی سیستم های سازمانی بوده و در صورت بی توجهی به آن، باعث هدر رفتن منابع سازمان می شود. نتیجه مطالعات حاکی از آن است که 20 درصد تلاش و 80 درصد انگیزه عامل موفقیت در سازمان ها می باشد و امروزه بزرگترین چالش مدیران، مواجهه با نیروهای کم انگیزه و کم مسئولیت می باشد(هژاوه ای و سمدی ، 2005، ص 25 تا 26؛ به نقل از بهادری، بابایی و مهرابیان، ، 1391، ص 236 تا 241). پس تا به اینجا به مهم بودن انگیزه در میان کارکنان سازمان پی بردیم. در واقع مدیران باید با توجه به اهمیت انگیزش شغلی کارکنان، با تفکر درست و خلاقانه ی خود، شور و اشتیاق را در آنان ایجاد نمایند. در واقع می توان اینگونه فرض نمود که در شرایطی که کارکنان در محیط و جو مناسبی از سازمان قرار گیرند، انگیزش آنان به کار بیشتر می شود. در این پژوهش به دنبال پاسخ به این سوال هستیم که، چه رابطه ای میان خلاقیت مدیران و انگیزش شغلی کارکنان وجود دارد؟