اثر بخشی آموزش راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان درتنظیم هیجان و بهبود سازگاری کودکان نابینای مقطع ابتدایی مشهد

خودنظم جویی عبارتست از توانایی اعمال نظارت، کنترل و مدیریت بر افکار، احساسات و رفتار شخصی که در سطوح و به شکل¬ های مختلف برای برقراری تعادل و سازگاری فعال می¬شود. هدف : هدف این تحقیق بررسی اثربخشی راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان بر تنظیم هیجان و بهبود سازگاری کودکان آسیب دیده بینایی پایه چهارم تا ششم ابتدایی شهر مشهد بود جامعه ی آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان سال چهارم تا ششم ابتدایی مدارس شهر مشهد ( تعداد = 52 نفر)که در سال تحصیلی 93-1392 مشغول به تحصیل می باشند تشکیل می دهد. روش: به منظور بررسی فرضیه های پژوهش 30 نفر از دانش اموزان نابینا به صورت تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه آزمایش وکنترل به صورت تصادفی جایگزین شدند. یافته ها: بعد از 20 جلسه آموزش خود تنظیمی با استفاده از آزمونهای ccbq قبل از مداخله و پس از مداخله اطلاعات مورد نیاز جمع آوری شد و با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس فرضیات پژوهش بررسی قرار گرفت. نتایج : نتایج نشان داد که آموزش راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان در تنظیم هیجان و بهبود سازگاری کودکان نابینا ی مقطع ابتدایی موثر است.