بررسی و مقایسه تجارب عرفانی و دینی از دیدگاه عراقی و سوسو

تجربه های دینی و عرفانی در میان عرفا، چه در ادیان ابراهیمی و چه در ادیان غیر ابراهیمی به صورت مقوله ای بحث برانگیز همواره مطرح بوده است. تجربه دینی معمولا زمینه ساز تجربه عرفانی است و دینداری اصلی ترین مسیر رسیدن به عرفان است. در این میان نقش عرفایی مانند فخرالدین عراقی که تجارب عرفانی قابل توجهی را لمس کرده و در اشعارش انوار الهی به صورت کلماتی از جنس عرفان و دل به ظهور و بروز رسیده، بسیار چشمگیر و قابل توجه است. تجربه عرفانی هانری/ هاینریش سوسو شاگرد مایستراکهارت نیز بسیار جالب است حالاتی که برای وی در راه رسیدن به اهداف کمال رخ داده است و باعث نگارش کتابهای وی گشته است جای تامل بسیار دارد.این رساله با بررسی و مقایسه این دو شخصیت و آثار ایشان و تجارب عرفانی و دینی آنها می توان تا حدودی به تاثیر این تجربه های دینی و عرفانی در زندگی این دو عارف از دو دین ابراهیمی یعنی اسلام و مسیحیت پی برد.