بررسی عملکرد و تغییر آنزیم های آنتی اکسیدانت به عنوان نشانگرهای بیوشیمیایی در پاسخ به تنش خشکی در 9 رقم کنجد (sesamum indicum l.)

تنش خشکی یکی از مهم ترین عوامل محدود کننده ی تولید محصولات زراعی در جهان می باشد. کنجد به طور معمول در نواحی خشک و نیمه خشک که اغلب شرایط خشک باعث مشکلات جدی در تولید می شود، رشد می کند. به منظور بررسی مقاومت به خشکی ژنوتیپ های مختلف کنجد، تعداد 9 ژنوتیپ در سال زراعی 91-1390 در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز مورد ارزیابی قرار گرفتند. این آزمایش در قالب طرح کرت های خرد شده بر پایه بلوک کامل تصادفی با دو سطح رطوبتی مطلوب (100 درصد ظرفیت مزرعه) و تنش خشکی (50 درصد ظرفیت مزرعه) و با سه تکرار اجرا شد. نتایج حاصل نشان داد که تنش خشکی باعث تغییر معنی داری در بسیاری از صفات مورفولوژیک و بیوشیمیایی شد. در بین شاخص های تنش مورد ارزیابی شاخص های تحمل تنش (sti)، میانگین هارمونیک (hm)، میانگین بهره وری (mp) و میانگین هندسی (gmp) دارای کارایی بیشتری در شناسایی ژنوتیپ های مقاوم بودند. همچنین از شاخص های بیوشیمیایی کاتالاز دارای توانایی بیشتری در نشان دادن ژنوتیپ های مقاوم از حساس بود. رقم محلی شیراز به عنوان رقم متحمل و رقم یلووایت به عنوان رقم حساس شناخته شدند.