سنتز، شناسایی و بررسی خواص نانوکامپوزیت های پلیمرهای هتروسیکل جدید مقاوم حرارتی دارای نشر فلوئورسانس و واکنش پخت نانوکامپوزیت های رزین اپوکسی

پایان نامه
چکیده

در این پروژه، یک سری از پلی(تری آزول- ایمید)ها (ptai)s و پلی(تری آزول- آمید)ها (ptaa)sاز واکنش پنج دی¬آمین جدید حاوی حلقه تری آزول در زنجیر اصلی و گروه¬های آویزان دی آریل کینوکسالین استخلاف دار، فلورن و کربازول با چندین دی اسید و دی انیدرید رایج، با بازده بالا تهیه گردید. همه پلیمرها با استفاده از روش¬های طیف سنجیft-ir و 1h nmr شناسایی شدند وخصوصیات نوری، حرارتی، مکانیکی، حلالیت، گرانروی ذاتی، جذب یون و همچنین ریخت شناسی آن¬ها مورد بررسی قرار گرفت. پلی(تری آزول- ایمید)ها از واکنش پلیمرشدن شیمیایی با استفاده از حلال nmp، پیریدین (py) و استیک انیدرید در دو مرحله، و برخی از آن-ها از طریق ایمیدی شدن حرارتی تهیه شدند. گرانروی پلی(تری آزول- ایمید)های(a-e) در محدوده dl/g 65/0-58/0 و مقادیر دمای انتقال شیشه¬ای(tg)این پلی¬ایمیدها در محدوده °c 342-280 مشاهده شد. این پلیمرها مقاومت حرارتی خوبی از خود نشان دادند، به طوری که t10آن¬ها در محدوده °c 575-430 مشاهده شد. پلی(تری آزول- آمید)ها از واکنش پلیمرشدن مستقیم با استفاده از تری فنیل فسفیت(tpp) ، حلال nmp، پیریدین(py) و نمک لیتیم کلراید(licl) و کلسیم کلراید (cacl2) تهیه شدند. گرانروی پلی(تری آزول-آمید)های(a-e) به ترتیب در محدودهdl/g 56/0-52/0 مشاهده شد. مقادیر دمای انتقال شیشه¬ای (tg)این پلی-آمیدها به ترتیب در محدوده °c 310-261 بود. این پلیمرها مقاومت حرارتی خوبی از خود نشان دادند، به طوری که t10آن¬ها در محدوده °c 530-340 مشاهده شد. همچنین خواص نوری آن¬ها مورد بررسی قرار گرفت.کلیه پلیمرهای تهیه شده آمورف بوده و حلالیت خوبی در حلالهای قطبی غیر پروتونی از خود نشان دادند. از نانو ذرات سیلیکون کاربید و آلومینیوم نیترید اصلاح شده با عامل متصل کننده اپوکسی سیلان(msic, maln) ، برای تهیه نانوکامپوزیت¬های ptaa(a-c)/msic، ptaa(d-e)/malnو ptai(a-c)/msic با روش ترکیب کردن محلول استفاده شد. نانوکامپوزیت¬های ptai(2a)/sic با روش درجا تهیه شد. خواص حرارتی، مکانیکی، نوری، جذب یون و همچنین ریخت شناسی نانوکامپوزیت¬ها بررسی شدند. نتایج نشان می¬دهد که پراکندگی ذرات یکنواخت بوده و بین نانو ذرات و ماتریکس پلیمری پیوند شیمیایی قوی برقرار است. نتیجه این که، این نانو ذرات به افزایش tg ، پایداری حرارتی و جذب یون کامپوزیت¬ها کمک می¬کند. در قسمت دوم پروژه ،دو سری نانو¬کامپوزیت از مخلوط مستقیم (1) نقاط کوانتومی سولفید کادمیم عامل¬دار شده با تیوگلیکولیک اسید(qds)، دی گلیسیدیل اتر بیس فنل ای (dgeba) و عامل پخت فلوئورسنت 4،4،"4-(1h-ایمیدازول-2،4،5-تری ایل)تری فنول(itp) (2) نانو ذرات اکسید روی (nz)، dgeba و عامل پخت فلوئورسنت 4،4-(2-(4-(تری فلوئورو متیل) فنیل)-1h-ایمیدازول-4،5-دی ایل) دی فنول (tfido) تهیه شد. ترکیبات تهیه شده با عواملی نظیر برهمکنش شیمیایی، رفتار پخت و خواص مکانیکی، حرارتی، فتوفیزیکی و شکست مورد بررسی قرار گرفتند. سینتیک پخت با استفاده از دستگاهdsc و ریخت شناسی رزین پخت شده با دستگاهafm مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که اضافه کردن qds و nz به عنوان کاتالیزگر، با کاهش انرژی فعال¬سازی واکنش پخت (ea)، باعث افزایش سرعت واکنش می شود. پایداری حرارتی تعیین شده با دستگاه tga و خواص مکانیکی نظیر قدرت کشش و ضربه برای نانوکامپوزیت¬ها بهتر از دیگر نمونه¬های پخت شده بود. نمونه-های پخت شده دارای نشر فلوئورسانس هستند که این نشر با افزودنqds وnz به سمت طول موج¬های بالاتر حرکت می¬کند. در قسمت سوم پژوهش کوپلیمر تصادفی اتیلن-پروپیلن در مجاورت درصدهای مختلف پراکسید، مالئیک دار شد. با استفاده از طیف سنجی ft-ir محتوی سوکسینید انیدرید در زنجیره پلیمر تعیین شد. نتایج نشان می¬دهد که با افزایش درصد آغازگر از 50% تا 125% محتوی سوکسنید انیدرید افزایش یافته و پس از آن کاهش می¬یابد . سپس کوپلیمر مالئیک دار شده با رنگدانه متیل-آمین-پیرین نشان¬دار شد. توزیع رنگدانه مشابه با توزیع گروه¬های سوکسینید انیدرید متصل شده به زنجیره پلیمر می¬باشد. محتوی پیرین نمونه¬های سنتز شده با استفاده از عدد جذبی محلول¬های پلیمر و معادله بیر لامبرد محاسبه شد. محلول¬های تهیه شده با روش های نشر و زوال فلوئورسانس مورد مطالعه قرار گرفتند.

منابع مشابه

تهیه و به کارگیری هاردنرهای دارای گروه های ایمیدی در پخت رزین اپوکسی

مقاومت شیمیایی زیاد، استحکام، چسبندگی، تورق پذیری و سادگی قالب گیری پلیمرهای اپوکسی، کاربرد آن ها را به عنوان روکش های محافظ، چسب و یا کامپوزیت افزایش می دهد. معمول ترین پیش پلیمرهای اپوکسی از واکنش بیس فنل A و اپی کلروهیدرین تهیه می شود که به وسیله ی هاردنر های متفاوت پخت می شوند. در این مقاله سعی شده است دی آمین های حاوی گروه ایمیدی را سنتز کرده و خواص پلی ایمیدها را که به عنوان پلیمرهای مقاو...

متن کامل

بررسی خواص مکانیکی نانوکامپوزیت اپوکسی-آلومینا

در این تحقیق خواص مکانیکی نانوکامپوزیت زمینه اپوکسی پر شده با ذرات نانومتری آلومینا مورد بررسی قرار گرفته است. رزین اپوکسی و ذرات آلومینا توسط یک همزن برشی با یکدیگر مخلوط گردیده و نانوکامپوزیت‌های با 2، 5 و 8 درصد کسر وزنی آلومینا تولید شده‌اند. برای بررسی خواص مکانیکی نانوکامپوزیت، نمونه‌های استاندارد آزمایش‌های کشش و ضربه چارپی تهیه گردیده‌اند. نتایج آزمایش‌های مکانیکی نشان داده است که با اف...

متن کامل

بررسی رفتار پخت و خواص مکانیکی نانوکامپوزیت های اپوکسی/آلومینا

مطالعات خواص رزین های ترموست بطور گسترده مورد بررسی قرار نگرفته است. در این کار به بررسی رفتار پخت و خواص مکانیکی رزین اپوکسی با نانو آلومینا به عنوان تقویت کننده پرداخته شده است.

15 صفحه اول

تهیه و به کارگیری هاردنرهای دارای گروه های ایمیدی در پخت رزین اپوکسی

مقاومت شیمیایی زیاد، استحکام، چسبندگی، تورق پذیری و سادگی قالب گیری پلیمرهای اپوکسی، کاربرد آن ها را به عنوان روکش های محافظ، چسب و یا کامپوزیت افزایش می دهد. معمول ترین پیش پلیمرهای اپوکسی از واکنش بیس فنل a و اپی کلروهیدرین تهیه می شود که به وسیله ی هاردنر های متفاوت پخت می شوند. در این مقاله سعی شده است دی آمین های حاوی گروه ایمیدی را سنتز کرده و خواص پلی ایمیدها را که به عنوان پلیمرهای مقاو...

متن کامل

بررسی رفتارهای پخت نانوکامپوزیت های اپوکسی tio2

?h کل از محاسبه مساحت سطح زیر پیک اگزوترمیک بدست آمد که وابسته به مقدار سرعت گرمایش در همه سیستم های رزینی ما می باشد. مقدار?h بدست آمده نشان داد که کاهش مقدار پخت ناشی از افزایش مقدار کم نانو ذرات tio2 می باشد. s شکل بودن نمودارهای تبدیل بر حسب دما نشان دادند که سیستم های شامل مانند نمونه مرجع (سیستم بدون tio2 ) از مکانسیم سنتیک اتوکاتالیستیکی پیروی می کنند. نمودارهای انطباق داده شده درصد تبد...

15 صفحه اول

مطالعه تجربی و مدلسازی آماری خواص فشاری نانوکامپوزیت های اپوکسی/ گرافن اکساید/ هیدروکسی آپاتیت

در این مقاله، یک مطالعه ی تجربی و عددی بر استحکام فشاری، انرژی و تغییر طول کامپوزیت های تقویت شده با گرافن اکساید و نانوذرات هیدروکسی آپاتیت انجام شده است. گرافن اکساید تا 5/0 درصد وزنی و نانوذرات هیدروکسی تا 7 درصد وزنی مورد استفاده قرار گرفته و درصدهای وزنی از طریق طراحی آزمایش و با روش کامپوزیت مرکزی بدست آمده اند. درصد وزنی پرکننده ها به عنوان پارامترهای ورودی جهت مدلسازی نتایج توسط روش سطح...

متن کامل

منابع من

با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید

ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده

{@ msg_add @}


نوع سند: پایان نامه

وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه مازندران - دانشکده شیمی

میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com

copyright © 2015-2023