مقایسه تاثیر حاد یک جلسه تمرین انقباض برون گرا، درونگرا و ترکیبی بر غلضت مولکول چسبان - 1 و پروتئین واکنش c سرم زنان دارای اضافه وزن

زمینه و هدف: فعالیت ورزشی شدید افزایش رادیکال های آزاد در بدن را به دنبال دارد که خود موجب افزایش سطوح icam-1 و crp سرمی و رخداد شرایط پاتولوژیک نظیر آترواسکلروز در بدن می شوند. بر این اساس، هدف پژوهش حاضر مقایسه تأثیر حاد یک جلسه تمرین انقباض برونگرا، درونگرا و ترکیبی، بر غلظت مولکول چسبان سلولی-1 (icam-1) و پروتئین واکنشی c (crp) سرم زنان دارای اضافه وزن می باشد. مواد و روش ها: به همین منظور، 8 دانشجوی دختر دارای اضافه وزن دانشگاه بیرجند (با میانگین سنی 31/2±25/21 سال؛ میانگین قدی 44/5±25/161سانتی متر؛ میانگین وزنی 55/7±25/75کیلوگرم؛ شاخص توده بدنی 21/2±44/28 کیلوکرم بر متر مربع و درصد چربی 37/0±39/34) به صورت داوطلبانه حاضر به شرکت در پژوهش شدند. پروتکل تمرینی در سه جلسه مجزا، با فواصل 6 روزه و به صورت زیر اجرا شد؛ جلسه اول: با هدف انقباض ترکیبی( اجرای حرکت پرس پای ایستاده در 6 ست با 6 تا 8 تکرار و با شدت 80 درصد یک تکرار بیشینه)؛ جلسه دوم: با هدف انقباض درونگرا ( اجرای مرحله اول حرکت پرس پای ایستاده در 6 ست با 8 تا 10 تکرار و با شدت 80 درصد یک تکرار بیشینه)؛ و جلسه سوم: با هدف انقباض برونگرا ( اجرای مرحله دوم حرکت پرس پای ایستاده در 6 ست با 8 تا 10 تکرار و با شدت 80 درصد یک تکرار بیشینه). نمونه های خونی نیز در چهار نوبت(مرحله اول 96 ساعت قبل از اولین جلسه آزمون و مراحل بعدی بلافاصله بعد از اجرای پروتکل های آزمون در 3 جلسه) جمع آوری گردید. یافته ها: نتایج حاصل از آزمون t زوجی نشان داد که یک جلسه تمرین برونگرا موجب کاهش معنی دار icam-1(03/0= p) و عدم تغییر معنی دار crp(09/0= p)، گلبول سفید( 68/0= p) و پلاکت خون(46/0= p) شد. یک جلسه تمرین درونگرا نیز موجب کاهش معنی دار icam-1 (02/0=p)، افزایش معنی دار پلاکت (003/0=p)و عدم تغییر معنی دار crp (18/0=p)و گلبول سفید(63/0=p) شد؛ در حالی که یک جلسه تمرین ترکیبی نتوانست در مقادیر شاخص های فوق تغییر معنی داری ایجاد نماید. نتایج آزمون تحلیل واریانس یک سویه نیز حاکی از عدم تفاوت معنی دار بین سه نوع پروتکل اعمال شده بر شاخص های التهابی می باشد. بحث و نتیجه گیری: به طور کلی اطلاعات حاصل از این پژوهش نشان می دهد که استفاده از حرکت پرس پای ایستاده، با اعمال یک نوع انقباض (برونگرا، درونگرا و ترکیبی) در شدت 80 درصد حداکثر یک تکرار بیشینه، با پاسخ های التهابی همراه نبوده بلکه حتی ممکن است مورد کاهش برخی شاخص های التهابی در زنان دارای اضافه وزن شود.