مطالعه کیفی تغییرات سبک زندگی زنان مبتلا به سرطان قبل و بعد از ابتلا مطالعه موردی: افراد تحت پوشش کمیته امداد در سال 1392

هدف :با توجه به اهمیت و رواج فزاینده مفهوم سبک زندگی و اینکه مقوله سبک زندگی غالباً در جامعه پزشکی به عنوان عامل پیشگیری در نظرگرفته کمتر به سبک زندگی افراد بیمار جهت بهبود شرایط پرداخته می شود، ازاینرو هدف از این پژوهش بررسی تغییرات سبک زندگی زنان مبتلا به سرطان قبل و بعد از ابتلا می باشد تا راهکارهای مناسب دراین زمینه مورد بررسی وتحلیل قرار گیرد.روش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی است. برای انجام پژوهش با توجه به ماهیت موضوع و ویژگی نمونه آماری از از روش تحقیق کیفی و توصیفی و با تکنیک مصاحبه های عمیق جهت دست یابی به داده های دقیق تر استفاده شد. جامعه آماری تحقیق حاضر، زنان مبتلا به سرطان هستند که این افراد تحت پوشش کمیته امداد مدیریت جنوب شرق تهران می باشند. نمونه گیری از نوع غیراحتمالی و با شیوه هدفمند صورت گرفت که در این پژوهش طی مصاحبه با 30 زن مبتلا به سرطان به اشباع نظری رسید. ابزار گردآوری داد ه ها، مصاحبه نیمه ساخت یافته به صورت مشارکت آمیز بود که توسط محقق با اعضای نمونه انتخاب شده، صورت پذیرفت. پس از پیاده سازی مصاحبه ها با روش کدگذاری باز و کدگذاری انتخابی، مقوله های مفهومی استخراج و دسته بندی شد و با سازه های نظری مورد تحلیل و تفسیر قرار گرفت.یافته ها: یافته های حاصل از پژوهش حاضر نشان داد که سبک زندگی زنان بعد از ابتلا به سرطان تغییرات منفی را در پی داشته است. در زمینه شاخص های اصلی سبک زندگی، تغذیه سالم ، مصرف سیگار و دخانیات ، فشار بدنی کار ، فشار عصبی روانی شغل و زندگی روزمره پس از ابتلا بسیار بدتر شده است و موارد اوقات فراغت و امکانات تجدید قوا قبل و پس از ابتلا بدون تغییر بوده و فقط سنجش سلامت در پس از ابتلا به لحاظ توصیه های پزشک معالج در وضع بهتری قرار داشت. در زمینه روابط خانوادگی و اجتماعی، حجم کارهای روزانه و فشارهای زندگی روزمره پس از ابتلا بدتر شده بود در مقایسه ویژگی های روانی و شخصیتی زنان مصاحبه شونده افت شدید و آسیب شدید تر تمامی مولفه های مورد بررسی مشاهده شده است. کاربرد: با توجه به نتایج پژوهش فعلی و افزایش آمار مبتلایان به سرطان در سالهای اخیر، می توان با تمرکز بر تغییرات سبک زندگی افراد، ضمن رفع مشکلات و معضلات این بیماران، برای ارتقاء و بهبود کیفیت و شیوه زندگی افراد مبتلا در قبل و پس از ابتلا برنامه ریزی شود.