معیارهای طراحی مجموعه ورزشهای آبی در دریای خزر با رویکرد هماهنگی تکنولوژی و محیط طبیعی (اکوتک)

پیدایش و پیشرفت تکنولوژی با شروع عصرمدرن در کنار امکانات و تسهیلاتی که برای بشر به وجود آورده مشکلات خاص خود ر در پی داشته است.محیط مصنوع ساخت بشر اثرات منفی بسزایی را بر روی محیط طبیعی داشته است.دسترسی به تکنولوژی های جدید بشر را قادر به مصرف بی رویه برای ایجاد آسایش خود کرده است. در پروژ ه ای که ارائه میشود سعی بر این است تا شیوه ای از معماری ارائه شود تحت عنوان معماری اکوتک که سعی در هماهنگ سازی تکنولوژی و محیط طبیعی در معماری را دارد. با توجه به نمودهای مختلف تکنولوژی در معماری ( اعم از سازه، تاسیسات، مصالح و...)و همچنین جنبه های مختلف محیط طبیعی (از جمله فضای طبیعی پیرامون انسان و خود محیط انسانی)،این پژوهش برای هماهنگ سازی این موارد را از چهار دیدگاه مورد بررسی ومطالعه قرار داده است، که عبارتند از: 1-انرژی های تجدید پذیر (نو) 2-معماری اقلیمی 3-تعامل تکنولوژی و محیط در فرم و سازه 4- مصالح نوین پس از مطالعات کتابخانه ای پیرامون موارد مطرح شده،اطلاعات بدست آمده، ابتدا مورد توصیف و تحلیل قرار گرفته و سپس برای دستیابی به راهکارهای عملی برای پروژه مورد نظر با کمک روش تحقیق تطبیقی ،به مقایسه راهکارهای پیشنهادی در جداولی پرداخته شده است و در نهایت با بحث و نتیجه گیری از مطالب جداول پیشنهادهایی برای دستیابی به هدف مورد نظر پژوهش ارائه شده است. پروژه پیشنهادی مجموعه ورزش های آبی در کنار دریای خزر که مشتمل بر استخر های سرپوشیده و روباز، پارک آبی و همچنین سایر امکانات مورد نیاز سواحل تفریحی برای خانم ها و آاقایان به صورت مجزا و در موارد ممکن در کنار یکدیگر می باشد. در طراحی این پروژه از یافته ها و پیشنهاد های به دست آمده از نتایج پژوهش استفاده شده است و سعی بر این است که فرم داخلی و خارجی مجموعه و ایده ها و تکنولوژی های به کار رفته در طراحی آن، خود بتواند نمایی از بنایی تکنولوژیک در یک محیط طبیعی زیبای ساحلی بوده و به ساماندهی سواحل دریای خزر کمک نماید.