بررسی تأثیر اشتراک دانش بر رفتار نوآورانه کارکنان با در نظر گرفتن اثر تعدیلگر سرمایه های اجتماعی ( مطالعه موردی : شرکت مهندسی مشاور طوس آب)

امروزه، قابلیت و توانایی برای نوآوری مستمر محصولات، خدمات و فرآیندهای کاری برای سازمانها حیاتی است. در کسب و کار امروزه شرکتها باید پیوسته نوآور باشند تا بتوانند رقابت پذیر مانده و در طولانی مدت بقاء داشته باشند. برای بقاء در محیط شدیداً رقابتی تأکید بر نوآوریهای مشتق شده از دانش ضروری می باشد. از طرفی در نظر گرفتن سرمایه های اجتماعی در بافت سازمان ها با توجه به نقش آن در نوآوری و همچنین اشتراک دانش مهم می باشد. لذا هدف این تحقیق بررسی اثر اشتراک دانش بر رفتار نوآورانه کارکنان با در نظر گرفتن اثر تعدیلگر سرمایه های اجتماعی می باشد. جامعه آماری این تحقیق، شرکت مهندسی مشاور طوس آب مشهد می باشد. ماهیت تحقیق کاربردی و روش تحقیق پیمایشی- توصیفی بوده و داده های تحقیق از طریق توزیع پرسشنامه استاندارد بین کارمندان شرکت مهندسی مشاور طوس آب جمع آوری گردیده است. روایی محتوایی پرسشنامه از طریق پیش آزمون و نظرات خبرگان و روایی سازه از طریق تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی مورد بررسی قرار گرفت که ضریب آلفای کرانباخ بزرگتر از 0/7 موید پایایی متغیرها بوده است. تحلیل آماری داده ها با استفاده از روش مدلسازی معادلات ساختاری انجام شد. تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده نشان داد که رابطه ی بین اشتراک دانش و رفتار نوآورانه کارکنان معنادار بوده و همچنین اثر تعدیل گر سرمایه اجتماعی ساختاری بر رابطه بین اشتراک دانش و رفتار نوآورانه کارکنان مورد تأیید قرار گرفت در حالیکه اثر تعدیلگر سرمایه اجتماعی رابطه ای در رابطه ی بین اشتراک دانش و رفتار نوآورانه کارکنان به اثبات نرسید. در پایان نیز، نتیجه گیری و پیشنهادات برای پژوهش های آینده ارائه گردیده است.