اثر بخشی روش ماتریکس بر کاهش رفتارهای پرخطر جنسی مردان معتاد شهر کرمانشاه

هدف:هدفازانجامپژوهشحاضر تعییناثربخشیروش ماتریکس برکاهشرفتارهایپرخطرجنسیمردان معتاد شهر کرمانشاهبود. روش: روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش معتادان مرد شهر کرمانشاه بود که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. به آزمودنی ها پرسشنامه رفتارهای پر خطر جنسی داده شد.تعداد 24 نفر به روش تصادفی در دوگروه آزمایشیو کنترل با تعداد برابر (n=12) جایگزین شدند. روش ماتریکس بر روی گروه آزمایشی به صورت گروهی اجرا شد. گروه آزمایش به مدت 8جلسه 90دقیقه ای دوباردرهفته تحت مداخله روان درمانی گروهی قرارگرفتند.بعد از اتمام جلسات از دو گروه پس آزمون بهعمل آمد. یافته ها:یافته ها نشان دهنده تفاوت معنی دار میانگین رفتارهای پر خطر گروه آزمایش و گروه کنترل بود.نتایج آزمون های تحلیل کواریانس نشان دادکه روش ماتریکس برکاهش رفتارهای پرخطرجنسی وتعدادشرکای جنسی بطورمعناداری تأثیرگذاربوده است.همچنین نتایج آزمونtوابسته نشان دادتفاوت معناداری بین وضعیت تأهل درافرادپرخطرجنسی نداشته است. نتیجه گیری: نتایجنشان دادکهروش ماتریکس احتمالاً می تواند باعث کاهش رفتار پر خطر جنسیدر بین معتادین شود بنابراین از این رویکرد ممکن است بتوان برای کاهش رفتارهای پرخطر جنسی در گروه های پرخطر به منظور پیشگیری از ابتلا به hiv استفاده کرد