جوابگویی داستانی و ابهام روایی در طبل حلبی گونترگراس: بررسی گفتمانی بر اساس هزارتوی چندزبانی

این مطالعه در پی بررسی موقعیّت متنی راوی در رمان طبل حلبی گونترگراس است. توجّه پژوهش حاضر بر روابط درونی اظهارات دگرزبانه (heteroglot) بدانگونه که در کلام راوی اوّل شخص و غیر قابل باور داستان، اوسکار ماتزراس، نمود یافته و در پرتو مفاهیم باختینی کارنواله و چندآوایی (polyphony) می باشد. بر مبنای گریزپایی و بیقیدی عمل داستان پردازیِ راوی، جهان کارنواله و شادمانه خلق میگردد؛ جهانی که در آن اظهارات عدیده به حاشیه رانده شده، عاری از صوت، و بیگانه به تعامل با نیروهای مردسالارانه و جزم اندیشانه میپردازند که متعلّق به فرهنگ سلطه گر میباشند. با به کارگیری مفهوم ابهام پذیریِ روایی در طبل حلبی به تبیین اصل اجتماعی-التقاطی باختین میپردازیم که از طریق اظهارات چند لایه و دگرزبانه دگر کلامی عمل مینماید؛ اصلی کارکردی و در عین حال بن مایه ای از روایت که بر اساس ماهیّت زمانی-مکانی و بافتهای اجتماعی-تاریخی زبانها کار میکند.